VENEZUELA’DA siyasi krizin ekonomik yansımaları ve sosyal alanda yarattığı tahribat kısa sürede düzeltilebilecek gibi değil. Her gün değişen fiyatlar, yerel para birimi Bolivar’in dolar karşısındaki değerinde resmi kur ile serbest piyasa arasında 80 kata ulaşan farklılık, eriyen maaşlar ve bir de bunun üstüne eklenen nakit para sıkıntısı, Venezuelalıların yaşamını her açıdan zorlaştırmış durumda. Venezuela’da yaşanan kriz beraberinde gıda kıtlığı gibi temel sorunları da gündeme getiriyor. Bloomberg’in Fabiola Zerpa imzalı haberinde kriz nedeniyle vatandaşlar arasında yaygınlaşan “takas ekonomisi” anlatılıyor. Haberde, “Birinde bir şeyden çok fazla ve başka bir şeyden çok az varsa, bir aranjman yapılabilir. Lise arkadaşlarım ile pirinç için mısır unu, görümcemle yağ için yumurta takas ettim. Sokak satıcıları da takas yapıyorlar, örneğin bir kilo unun ödemesi için bir kilo şeker alıyorlar” deniliyor.
PEÇETE KARŞILIĞI YEMEK
Bloomberg’in haberinde, diş macunundan bebek formülüne her şeyin takas edilmesine olanak tanıyan Facebook sayfaları ve sohbet odası grupları olduğu belirtilerek, “Kırsal kesimde bir berber, avizeağacı, muz veya yumurta için saç kesiyor. Moto-taksi sürücüleri sizi bir karton sigara için gitmeniz gereken yere ulaştırıyor. En sevdiğim Meksika restoranlarından birinin sahipleri, birkaç paket kâğıt peçete karşılığında bir tabak burrito (bir çeşit dürüm), enchilada (böreğe benzeyen acılı bir yemek), tamale (mısır unu ile kıyma ve kırmızıbiberle yapılan Meksika yemeği) ve tako sunuyor. Ofisime yakın bir fast food restoranında, kasada çalışan adam, 800 bin Bolivar ile geri dönme sözüme karşılık, ödemeden tavuk, pilav ve sebze siparişimi alıp gitmeme izin verdi. Bu tür bir güven ile hareket, birkaç yıl önce hiç duyulmamıştı” deniliyor.
HAYIRSEVERLİK ARTIYOR
Haberde, ülkede yaşanan yeni bir şeyin de hayırseverlik olduğunu kaydeden Zerpa, şunları anlatıyor: “ABD’de yaygın olan gıda yardımları ve gönüllülük geleneği ile yetişmedim. Ama şimdi çocuklarımın okulundaki aileler yoksullar için kıyafet topluyor ve komşularım çocuk hastanesi için oyuncak topluyorlar. Mülkiyet hakları avukatı olan dostum Lidia evsizlere ev yapımı çorba dağıtıyor. Bunların tümünü asil bir dayanışma ifadesi olarak düşünmeyi seviyorum.”