Artık günlerim günlerden uzun.
Gecelerim gecelerden yalnız.
Seni sevdiğimden bu yana. Her acııy tattım, her çileyi çektim, hayatın her cilvesine alıştım, yalnız senin yokluğuna alışamadım.
Şimdi anlıyorum:
Acıdan, hasretten, gözyaşından başka bir şey vermemişsin bana. ıykılan hayallerime, yok olan geçmişime, kaybolan geleceğime..
Ağladım çocuklar gibi..
Ne yazık olanlar hep bana oldu. ümidim, hayalim hepsi kayboldu. Sayende hayatım tarumar oldu!
Oturup ağladım...