ALLÂH’IN RASÛLÜ, CANLARDAN ÖTE SEVİLMELİDİR


Allâh’a muhabbet, kuru bir iddia değildir. Bir mü’minin Allâh’a duyduğu muhabbetin seviyesi, O’nun Rasûlü’ne olan muhabbet ve itaatine bağlıdır: “(Rasûlüm!) De ki: Eğer Allâh’ı seviyorsanız, bana uyunuz ki, Allah da sizi sevsin ve günahlarınızı bağışlasın. Allah son derece bağışlayıcı ve esirgeyicidir.” (Âl-i İmrân, 31)

“Peygamber, mü’minlere kendi canlarından daha yakındır. Eşleri, onların anneleridir…” (el-Ahzab, 6)


Peygamber Efendimiz de şöyle buyurmuştur:


“Hiçbiriniz beni babasından, evlâdından ve bütün insanlardan daha çok sevmedikçe kâmil mü’min olamaz.” (Buhârî, Îman, 8)


“Size verdiği nimetler dolayısıyla Allâh’ı sevin. Allâh’ı sevdiğim için beni sevin. Beni sevdiğim için de âilemi (ehl-i beytimi) sevin.” (Tirmizî, Menâkıb, 31)