Gülmek yalnızca insana özgü değil
Son bir araştırmaya göre gülmek, diğer canlı türlerinde de görülen bir fenomen. Örneğin gıdıklanan çocuklar ve insansı maymunların çıkardıkları sesler yapı olarak birbirine çok yakın.



Yavru şempanzeler veya goriller gıdıklandıklarında küçük çocuklar gibi gülüyorlar. İnsansı maymunlar ve çocuklarla deneyler yapan Amerikalı ve Alman bilim insanları Current Biology dergisinde, gülmenin insan ve insansı maymunun son ortak atasına kadar yani 10-16 milyon yıl öncesine kadar takip edilebildiğini söylüyor. Araştırmacılar goril ve orangutanların bile gülme sesi çıkardıklarını görmüşler.

Alman veteriner Elke Zimmermann’a göre söz konusu çalışma insan ve dört insansı maymunun gülüşünü modern fiziksel yöntemlerle inceleyen ilk araştırma. Bilim insanları toplam olarak 800 ses ve video kaydını bir araya getirerek incelerken gülmeyi on bir özelliğe göre değerlendirerek, orangutan, goril, şempanze, Bonobo maymunu ve insan tarafından çıkarılan gülme seslerinin moleküler genetik akrabalıkla aynı benzerlikte olduğunu saptamışlar.

Bir tür Homo sapiens’e ne kadar yakın ise gülme biçimi de o denli benziyor. Orangutan ve gorilin gülme sesleri (veya kıkırdama) sesleri neredeyse hiç duyulmazken, şempanze ve Bonobo maymununun gülüşü insanınkine benzer bir melodiye sahip.

Sonuç: Gülmek insanın ve insansı maymunun ortak atasında ortaya çıkmış ve Homo sapiens ve insansı maymunun yolları yaklaşık olarak beş milyon yıl öce ayrıldığında gülme eylemi epeyce gelişmişti. Ancak o zamandan bu yana ifade biçimi türlere göre farklı bir şekilde gelişmiş diyor bulum insanları. İnsanın çıkardığı gülme sesleri biçim olarak birbirine daha yakın.

Bu durum insanın gülme seslerini yalnızca nefesini verirken çıkarmasına bağlı diyor uzmanlar. Oysa şempanzeler hem nefes verirken hem de alırken gülebiliyorlar. Maymunlardaki gülme eylemi neşeli olmanın bir ifadesi. Bu açıdan bakıldığında bebeklerden farklı değiller.