AVRUPA ülkelerinin Noel ve yılbaşı kartlarında en çok yer alan hayvan «Ren geyiği» dir. Noel Baba'nın kızağını da onlar çeker. Fakat bu iri hayvanların her zaman uysal ve sevimli yaratıklar olduğunu sanmak yanlıştır. Özellikle çiftleşme mevsiminde pek tehlikeli olurlar. Bu arada ortalık, çatışan boynuzlarının çatırtısıyla çınlar. Erkek Ren geyikleri'nin dişilere hâkim olmak için giriştikleri bu dövüşler pek çok insanın da hayatına malolmuştur.

Yabani ve evcilteştirilmiş Ren geyikleri


Ren geyiklerine «Buzlu Kuzeyin Develeri» denilmiştir. «Misk sığırı» hesaba katılmayacak olursa, en kuzeyde yaşıyan toynaklı hayvanlar onlardır. Gerek Yeni Dünya'da, gerekse Eski Dünyada orman sınırının kuzeyine çıkarak Kuzey Kutbu Dairesi'nin içine girerler.
Bu geyiklerin yabanilerine «karibu» denilir. Bugün karibu'lara başlıca Yeni Dünya'da rastlanır. «Kıraç
toprak karibusu», «orman karibusu» ve «dağ karibusu» diye isimlendirilen üç türü vardır. Bir de evcil tipi ren geyiği olarak tanınan bir «Eski Dünya karibusu» vardır. Ren geyikleri Yeni Dünya'ya sonradan sokulmuş ve bir yiyecek ve giyim kaynağı olarak Esksimolaria büyük faydaları dokunmuştur.

Eşsiz boynuzlar



Karibu (Rangifer), her iki cinsi de boynuzlu olan tek geyiktir. Yavrularının bile doğumdan iki ay sonra meydana çıkan çiviye benzer bir çift ufak boynuzu vardır.
Karibu boynuzları gerçekten gösterişlidir. Ana boynuz zarif bir kavisle arkaya ve yukarıya doğru kıvrılır, yükseldikçe genişler, sonra öne eğilerek ve el ayası gibi yassılarak son bulur.
Uçların şekli ve sayısı değişiktir. Enli ve dikey bir el ayası veya «kürek» şeklinde yüze doğru inen kavisli uç çoğunlukla yalnız bir boynuzda gelişir. Bu «küreğin», karibu
nun, karı kazıyarak başlıca yiyeceğiğini meydana getiren yosunları bulmasına yaradığı sanılmaktadır. Bununla beraber karibu toprağı ve karları ayaklarıyla daha iyi kazıyabilir. Erkek karibu'ların dallı boynuzları kış başında düşer, fakat dişilerinki mayısa kadar başlarında kalır.