Doğa Nedir?

Bilincin dışında kendiliğinden varolanların tümü.

İnsanı çevreleyen ilksiz ve sonsuz bütünlüğü dile getirir. Antik Çağ Yunan felsefesinde 'physis' deyimiyle dile getirildi. Bilim ve felsefe onu gözlemek ve onun üstüne düşünmekle başlamıştır. Evrendeki, bilinçli insanı da kapsayan, her şey onun ürünüdür ve ondan oluşmuştur. Örneğin bir elma, elma ağacının ürünü değil, evrimsel gelişimi içinde bütün bir doğanın ürünüdür.

Sürekli devim ve bundan ötürü de sürekli değişim içinde bulunan doğa sonsuz biçimlerde belirir. Özdeksel yapıdadır. Felsefenin temel sorunu, onu insan bilincinden bağımsız sayıp saymamakla başlamıştır. özdekçi anlayış doğanın insan bilincinden bağımsız olarak varlığını ileri sürer.

Düşünceci anlayışsa onu çeşitli deyimlerle dile getirdiği bilincin ürünü sayar. Felsefe alanının bütün öğretileri temelde bu iki anlayıştan birine bağlıdır. Yüzyıllardan beri süregelen felsefesel savaş bu iki anlayış arasındadır. Düşünürler dışında kalan bütün insanlar kendiliğinden özdekçidirler. Bir diyalektikçinin dediği gibi, "tımarhaneden ya da idealist düşünürlerin okulundan çıkmamış her insan, dünyanın kendi benliği dışında varolduğunu bilir.

" Bu doğal kavrayış, en yetkin felsefesel biçimine eytişimsel özdekçilikte ulaşmıştır. İlkel insanlar bile masalımsı tasarımlarında doğanın, değil insanlardan, tanrılardan da önce bulunduğunu dile getirmişlerdir. Çeşitli mitolojilerdeki tanrı tasarımlarının tümü, kişileştirilmiş doğa bölümleridir. Örneğin Skandinav inançlarında buzlu sislerle sıcak buharlar birbirine karışır ve tanrılar bu karışımdan meydana gelirler demek ki doğa (buzlu sisler ve sıcak buharlar tanrılardan önce vardır. kendilerini doğanın denetinden koparılmış başıboş hayallere kaptıran kimi düşünürler, masallar tasarımlayan ilkel insanlar kadar bile gerçekçi olamamaktadırlar. 'Doğa' deyimi, 'insanın doğası' deyiminde olduğu gibi 'insanın doğuşundan beri varolan özellikleri' anlamında da kullanılmaktadır.