Konu: Kalp Kırmak

Kalp kırmak...!
Hiç kalp kırdınız mı veya kalbinizi kıran oldu mu? Sanıyorum insan oğluna özgü duygular bunlar.Zira başka hiçbir canlı da böyle bir duygunun var olduğuna inanmıyorum. Evinizde beslediğiniz bir köpeğe kızarsınız,söylenirsiniz hatta yeri gelir bir tekme atarsınız, fakat yine de o size asla darılmaz.Kısa bir... süre sonra sizi gördüğünde sevgiyle kuyruğunu sallar,sevgi dolu gözlerle bakar.

Biz insanlarda durum başka.Kalbimiz kırıldığında tüm herşeyi unutursunuz,o olay sanki dünyanın en kötü olayıdır.Dünya başınıza yıkılmıştır.O insanı bir daha affetmemeyi düşünürsünüz.Onunla olan tüm iyi anılar birden bire silinmiştir hafızalardan.Belki şok olmuşsunuzdur,böyle bir hareket beklememişsinizdir ondan.Ama olan olmuş,kırılan kırılmıştır.

Lise yıllarımda bir dostumla kalp kırıklığı yaşamıştık suçluydum bilmedende olsa ben kırmıştıö onun kalbini ama inatçılıkya işte yaşında verdiği bir gurur da işin içine girince aramız açıldı. Bir gün büyükannem onu sordu bana artık gelmiyor çok severdin onu bişey yok değil mi diye. O an öle utanmıştım ki o zamana kadar yaşadığım hayatın en mahcup anlarındandı. Küstük biz dedim konuşmuyoruz artık. Büyükannem şaşırdı ve ;

Kırma dostun kalbini,
Onaracak ustası yok.
Soldurma gönül çiçeğini,
Sulamaya ibrik yok.

dedi. Ertesi sabah arkadaşımdan özür diledim selamlaşır olduk ama büyükanneminde dediği gibi ne onaracak usta nede ibrik yoktu kırgınlığı unutturacak. O sebeple en korktuğum şeydir kırmak üzmek. Eğer bilmeden kırdığım varsa hakkını helal etsin özürlerimi kabul etsin lütfen.

Çok rahat kırabiliyorum.

Çok rahat kırılabiliyorum aman canım sağolsun çokta

Fifiii