Alto (İtalyancada “yüksek”), vokal müzikte yaklaşık olarak orta do’nun altındaki fa ile üstündeki ikinci re arasında kalan ses alanı; dört sesli müzikte en yüksek ikinci parti. İlk başlarda bu sözcük falsetto(*) (kadınsı erkek sesi) yapan en tiz erkek sesi için de kullanılırdı.

Alto sözcüğü Rönesans müziğinde tenor sesin hemen üstündeki sesi gösteren contratenor altus teriminden türetilmiştir. Kadın alto seslerine genellikle kontralto denir.