Merhaba Sonbahar,

Yaprakların yeşilden sarıya dönmesine, sıcak rüzgarların içimize ürperti veren serinlikteki rüzgarlarla yer değiştirmesine, çiçeklerin yerini dökülmüş sonbahar yapraklarına bırakmasına sonbahar deriz. Sevenide vardır sevmeyenide, müptelasıda vardır olsada olur olmasada diyenide.. Ben müptelası olanlardanım, aşığım sonbahara. Yürürken gideceğim yola uzaktan bakıp, zemini gizleyen o kuru yaprakların kokusunu içime çekmeye, yürürkenki o kurumuş yaprakların hışırtısına, hafif çiseleyen yağmur ile oluşan toprak kokusuna, dökülen damlaların kirpiklerime dokunmasına... Hiç sevdiğinizle el ele yürüdünüz mü bu yolda, yürüdüm el ele değil belki ama göz göze kalp kalbe o an bi kez daha aşık oluyor insan.. Aslında çocukluğumu da hatırlatır sonbahar bana o kuru yaprakları bir araya toplayarak gözlerimi kapatıp kendimi salardım içine, hafif nemli yapraklar sarardı her yanımı hayatım boyunca o anki gülümseme gibi gülümseme yaşamadım.. Sonbaharı seviyorum...