Konu: Sonbahar

Merhaba Sonbahar,

Yaprakların yeşilden sarıya dönmesine, sıcak rüzgarların içimize ürperti veren serinlikteki rüzgarlarla yer değiştirmesine, çiçeklerin yerini dökülmüş sonbahar yapraklarına bırakmasına sonbahar deriz. Sevenide vardır sevmeyenide, müptelasıda vardır olsada olur olmasada diyenide.. Ben müptelası olanlardanım, aşığım sonbahara. Yürürken gideceğim yola uzaktan bakıp, zemini gizleyen o kuru yaprakların kokusunu içime çekmeye, yürürkenki o kurumuş yaprakların hışırtısına, hafif çiseleyen yağmur ile oluşan toprak kokusuna, dökülen damlaların kirpiklerime dokunmasına... Hiç sevdiğinizle el ele yürüdünüz mü bu yolda, yürüdüm el ele değil belki ama göz göze kalp kalbe o an bi kez daha aşık oluyor insan.. Aslında çocukluğumu da hatırlatır sonbahar bana o kuru yaprakları bir araya toplayarak gözlerimi kapatıp kendimi salardım içine, hafif nemli yapraklar sarardı her yanımı hayatım boyunca o anki gülümseme gibi gülümseme yaşamadım.. Sonbaharı seviyorum...

Bazı insanlar, sadece kalabalık etmek için varlar sanki.. Ne sözleri söz, ne bakışları bakış ne de düşünceleri... Gerçi düşünce dedim kusura bakmayın kalıplaşmış yargıları herkese dayatmaya çalışmak düşünmek değildir burayı atladım.. Herkes hak ettiğini yaşıyor, eden kendisine ediyor, yapan muhakak buluyor ve çekiyor, yırtık don misali bağnaz düşüncelerinizi kendinize saklayınız...

Mevlana demiş ki;

"Benim hayatımı yargılamadan önce, benim ayakkabılarımı giy ve benim geçtiğim yollardan,sokaklardan, dağ ve ovalardan geç. Hüznü acıyı ve neşeyi tat. Benim geçtiğim senelerden geç, benim takıldığım taşlara takıl. Yeniden ayağa kalk ve aynı ...yolu tekrar git, benim gittiğim gibi. Ancak ondan sonra, beni yargılayabilirsin..
Geçer dediklerimi geçirdim, biter dediklerimi bitirdim.
Nefret ettiklerimi sildim, Artık yeter dedim. Geride bıraktıklarım hesap sormaya kalkmasın o yüzden bana. Farkında olduğum için var oldunuz, Vazgeçtiğim için bugün yoksunuz.”