Majisyen Abra-Melin
Yahudi Abraham (1362 - 1460?) Almanya'da büyük olasılıkla daha çok Würzburg'da yaşayan, ciddi ve önemli bir majisyendi. Onu, Paris'te Arsenal Kütüphanesi'nde saklanan bir el yazmasından biliyoruz. El yazması Fransızcaydı ve İbraniceden Fransızcaya çevrildiği sanılır. S. L. Macgregor Mathers tarafından Fransızcadan da İngilizceye çevrilmiştir. Abraham'ın birine, Kutsal Kabala bilgisini, diğerine ise majilerini aktardığı iki oğlu vardı.
El yazması ikincisini ele alır. İlk bölümü Abraham'ın yolculuklarını ayrıntılarıyla anlatır ve Doğu Avrupa'da, Arabistan'da ve Mısır'da birçok ustadan eğitim aldıktan sonra Mısır'da Abra - Melin'in eğitimiyle nasıl gerçek sanatı öğrendiğini açıklar. Ayrca Abraham'ın, maji yoluyla birkaç ünlü kişiye nasıl yardımcı olduğunu anlatır.
İmparator Sigismund'un evlenmesini ve dost bir ruhun ona hizmet etmesini sağladı. Krallığı işgal edilirken, Saksonya Prensi Frederick'e yardımcı olması için iki bin atlı süvari "yarattı". Warwick Kontunu, ölüm tehlikesi altında, bir İngiliz cezaevinden kurtardı. Eski papa XXII. John'u (1410 - 1415'te görevdeydi) yargılayan Constance Konseyi'nden kurtardı.
El yazmasının ikinci ve üçüncü bölümleri birçok yönden tuhaf olan majik yöntemleri anlatır. Aralarında dört prens (Lucifer, Leviathan, Satan ve Belial) ve sekiz alt prense (Astargot, Magot, Asmodee - Amodeus-, Belzebud - Beelzebub-, Orien, Paimon, Ariton ve Amaimon) ve sayısız uşakları olan, geniş bir kötü ruh topluluğundan yararlanır.
Ancak, majinin yalnızca iyi amaçlı kullanılması gerektiğini söyler ve bu iblislerin görünebilir gelişlerine hazırlanmak için, kalabalık bir topluluk oluşturacak kadar iyi melekler ve iblislerle başa çıkmak için gerekli önlemleri almasını sağlayan kendi Koruyucu Kutsal Meleğini çağırır. Koruyucu Meleğin yardımını almaya hazırlanmak için ıssız bir yere gider, inzivaya çekilir ve bir tapınağın içinde bir sunak hazırlar. Burada, ruhların geldiği, çatısız bir teras ya da balkona açılan bir pencere vardır.
Lambalar, tütsü ve bir meleğin üzerine yazılar yazdığı gümüş bir levhayı kutsamak için kutsal yağlar kullanır. Majisyen, kollu beyaz bir keten gömleğin üzerine, kollu kırmızı ya da kırmızı ipekten bir cübbe giyer. Bir kuşakla sarınır, taç ya da psikoposluk tacı takar ve elinde bir değnek tutar. Levhayı sunağa yedi yaşından küçük bir çocuk taşır.
Yalnızca iyi maji yapılması gerektiğini sürekli yinelemesine karşın, Abraham geçmişte olan ve gelecekte olan olayları bilebilmek, öngörü sahibi olmak dost ruhlardan yararlanmak, fırtınalar koparmak, havada uçmak, kendini ve başkalarını hayvana dönüştürmek ve silahlı muhafızlar yaratmak için neler yapılması gerektiğini anlatır. Yaptıklarının bütünüyle maji olduğunun anlatılmasını istediği için, kötü amaçlarda kullanılabilecek ruhlardan yararlanmaz.
Grimoire'lar
Abra - Melin'i anlatan el yazması, elden ele dolaşan birçok maji belgesiyle karşılaştırıldığında, oldukça anlaşılırdır. Bunlardan oldukça saçma ve çocukça anlatımı olan bazıları, Albertus Magnus tarafından Aristoteles'le ilişkilendirilmiştir. "Admirable Secrets" (Olağanüstü Sırlar) adındaki belge ilginçtir, ancak Aristoteles'le ilişkilendirilen "Egyptian Secrets" (Mısır Sırları), "Great" (Büyük) ve "Little Albert" (Küçük Albert) başlıklı belgeler oldukça değersizdir.
Küçük Albert, sık sık yeniden yayımlanmıştır ve inanılmaz ölçüde komik bir anlatım kullanılan reçeteler derlemesidir. "The Greater Key of Solomon the King" (Kral Süleyman'ın Büyük Anahtarı) büyük olasılıkla 14. ya da 15. yüzyılda yazılmıştır. İbranice yazıldığı iddia edilir, ancak İngilizce, Fransızca, Almanca ve İtalyanca'ya çevrilen özgünleri Latince'dir. Josephus, Kral Süleyman'ın majik kitaplar yazdığını söyledi, ancak bu eserin Süleyman'a ilişkin efsanelerle hiçbir ilgisi yoktur.
Kabaca gezegenlerin etkilerinden, iyi ve kötü ruhların efsunları, majide kullanılmak için çemberlerin, beş köşeli yıldızların vs. oluşturulması, görünmez olmanın yolları, hazine bulmak, bir kadını ilişkiye girmeye razı etmenin ve majik silahlar elde etmenin yollarını verir. "The Lesser Key of Solomon the King" (Kral Süleyman'ın Küçük Anahtarı) ya da "Lemegeton" (17. yüzyıl) kötü ruhların bazı efsunlarının yanı sıra, adlarını, buyruklarını ve görevlerini verir.
"The Grimoire Verum"un (1517) bir bölümü iki anahtardan söz eder ve daha zararsız ruhların yanı sıra, iblisleri çağırmanın karışık tanımlamalarını içerir. "The Grand Grimoire", şeytanı insana hizmet etmesi için kandırmak üzerine gülünç ve anlamsız veriler derlemesidir. Daha önce de söz edilen "The Grimoire of Honorius" ölüleri diriltme girişiminde bulunmak ya da iblisleri denetim altına almak için, Katolik törenlerini karışık bir biçimde taklit eder.
"The Sixth and Seventh Book of Moses"ın (Musa'nın Altıncı ve Yedinci Kitabı) Tevrat'ın ilk beş kitabıyla hiçbir bağlantısı yoktur, bunlar cahilce ve aptalca, her yere serpilmiş efsunla karışık simgeler, dindışı adlar, ilahiler ve Talmud'a ilişkin başvurular derlemesidir.
"Arbatel", 1575'te Basle'de (İsviçre) ortaya çıkan majik bir eserdir. Özgün yapıtın yalnızca bir bölümü günümüze ulaşmıştır. Doğayı yöneten ruhların denetim altına alınması ve bunun yöntemlerini ele alır. Bu ruhlara "Olympik ruhlar" denir ve aralarında yedi başkan vardır: Araton, Bethor, Hagith, Och, Ophiel, Phaleg ve Phul. Her birinin yardımlarını da sayarsak toplam 196 adettir. Her başkan, gezegenlerden biriyle eşleştirilir.
Alıntı ile Cevapla