hııı? Sahi Ne düşünüyorsunuz bu konuda ?
hııı? Sahi Ne düşünüyorsunuz bu konuda ?
Nefret kendi başına bir duygu illa öncesinde bi sevgi vardı diye bağdaştırmakta fazlaca felsefik bi yaklaşım olur.
Şimdi tecavüzcüsünden teröristine nefret duyuyoruz ne yani önceden seviyor mu oluyoruz.
Tadilat dolayısıyla kapalıyız.
Hayır , nefret başarıya ulaşmamış sevgi değildir. Çok farklı duygular her ikisi.
mitniCk
İkisi de farklı sevgi der ki koşulsuzum her şey alabilirsin benden , üstü kalsın der hatta nefret de verdikçe alır aldıkça ister istedikçe öfke dönüştürür insanı mort eder kısaca uzak olsun bizden nötr yaşamalıyız :p
Nefret ettiğim bir insanı düşündüm ve sevgiyle genelleme yapılamayacak bir duygu olduğuna karar verdim..
Nefret sevgiden doğar bence
"Yalnızlığımda çoğalıp, kalabalıkta eksiliyorum.
Ve öylesine kalabalık ki yalnızlığım;
Ne yana dönsem sana çarpıyorum"
William Shakespeare
nasıl baktığına bağlı
Evet
Nefret ; başarısızlığa uğramış sevgi midir? Şöyle bakmak lazım duruma; kişi karşılık beklemeden sevmeli o zaman nefrete yer kalmaz.
Şu anda 1 kullanıcı bu konuyu görüntülüyor. (0 kayıtlı ve 1 misafir)
Yetkileriniz
Alıntı ile Cevapla