Yeni Gerçekçilik (Neo Realizm) Nedir?

Yenigerçekçilik deyimi; yenidüşünceci, yeniolgucu, matematik mantıkçı v.b gibi çeşitli eğilimleri aynı idealist yapıda dilegetiren geniş kapsamlı bir deyimdir. Ortak savları, ideal varlıklar saydıkları kavramların (evrenseller, tümeller, genel kavramlar) gerçekliğini, zihinden bağımsız olarak varolduklarını kabul etmek ve bilinenin bilgiden bağımsız olarak zihinde içkin bulunduğunu ilerisürmektir.
Yenigerçekçiler, bilgi içeriğinin bilme sürecinden bağımsızlığını saltıklaştırırlar.

Metafizik bir öğreti oldukları halde metafiziğe karşı çıkmak çelişkisine düşerler. Kendi idealizmlerini görmezlikten gelerek yenihegelci idealizmle savaşırlar. Bir yandan doğayı ve doğa bilimlerini temel almak gerektiğini ileri sürerken, öbür yandan kavramların zihinden bağımsız olarak varbulunduğunu söylerler.

Yenigerçekçiliğin temsilcilerinden Alfred North Whithead (1861-1947)’e göre yenigerçekçilik, materyalşzmle idealizmin öğelerini birleştirmiştir; Process and Reality (1929) adlı yapıtında dünyasal süreçlerin bir tanrı deneyi olduğunu, tarihi, düşüncelerin ve dolayısıyla büyük adamların yönettiğini anlatır.

Yenigerçekçiliğin büyük temsilcilerinden biri olan Bertrand Russell (1872-1970) da yenigerçekçiliği yeniolguculukla birleştirir ve felsefenin dilin mantık açısından çözümlenmesinden başka bir şey olmadığını, ruhbilimin de tüm bilimlerin temeli olduğunu ileri sürer, bilgi kuramında bilinemezcidir, özdekçi bilgi kuramını yadsır ve bunun yerine şüpheciliği yerleştirir. Görüldüğü gibi bütün bunlar bilimdışı ve idealist savlardır.