Konu: Nursen YILDIRIM ÞiirLeri

Kimsenin yaralarýmý üflemesine gerek yok.
Kimsenin beni sevmesine,
Sahiplenmesine,
Ýnsanlarýn beni önemsemesine ihtiyacým yok.
Ve þu an herkes terkedebilir beni, umrum evde yok...
...
"Birþeyler oluyordu, uzun zamandýr olmayan birþeyler..
Aðlamýyordum mesela, az önceden önce.
Sarhoþ olmuyordum.
Ýstemekten öte, þükrediyordum..
Yýldýzlar yine yoktu, gökyüzü yine karanlýk, yine ay'ý göremeyeceðim kadar dardý odamýn penceresi,
Yine mahallenin lambasý, belediyeden istifa etmiþti.
Ama biri gelip, geceleri sevmeyi öðretmiþti.
Uyumayý da öyle..
Ve uyanmayý, gülümseyerek hemde."

Kimsenin ellerinin yakamda yeri yok.
Ve yok ahým kimseye, bu böyle biline...

"Birþeyler kopuyordu,
Hayatýma diktiðim adamlarýn suretleri gibi.
Beni kalabalýklaþtýran ne varsa, tek tek.
Sanmýþtým ki huzur, sen ve benden ibaret.."

Kimsenin kýnayan bakýþlarýnda kaçmam,
Kimsenin üzerime yürümesinden de korkmam.
Haydi biri çeksin tetiði,
Baþýmý eðmem, ardýma bakmam
Ve bin kez daha vurun titrersem, hiç alýnmam.

"Birþeyler bitiyordu.
YÝNE !
Kaderim, tekrardan ibaretti.
Seneryo ayný seneryo, rol ayný rol, partneri Allah deðiþtirmiþ olmadý dedim. Sustum.
Ben zaten böyle zamanlarda hep susuyordum..
Kendimi, çatýrdayan yüreðimin sesinden baþka herþeye yumuyordum.
Usul usul aðlýyor, söylemiyordum.
Sigara üstüne sigara yakýyor,
Yüzüme çarpýlan kapýnýn rüzgarýný üzerime giyerek olay yerinden uzaklaþýyordum.

Ýyi deðildim kabul ediyorum,
Hatta belki ölecek gibiydim..
Alýþacaðýmý düþündükçe, hýçkýrýklarým çoðalýyordu.
Aþmam gerekecekti yine,
Koca bir daðý,
Bir okyanusu,
Bilmem kaç kadeh rakýnýn sarhoþluðunu..
Aþmam gerekecekti, yenilgilerimin tuhaf korkusunu..
Üstelik gözlerini de özleyecektim olduk olmadýk zamanlarda,
Hüzünlenecektim boktan aþk filmlerinde..
Herkes "giden" kokacaktý biraz.
Öyle iþte..."

Kimsenin beni yargýlamaya hakký yok,
Geçmiþimle.
Ve artýk,
Kimse yok gelecek hayallerimin merkezinde.


"Kendimi senelerdir suçluyordum zaten,
Kendime senelerdir düþman gibi bakýyordum bazen..
Bilmiyordu,
Ve dil darbeleri,
Tam da hatalarýma isabet ediyordu.
En suçlu olduðum yerden vuruyordu beni.
En kýrýldýðým yerden,
Güvensizliðimin tavan yaptýðý, o histen vuruyordu.

Hiç bir yere uðramadan, zoruma gidiyordu.

Ýçimde ölmek telaþý vardý, hiç olmadýðý kadar.
Ýçimde fýrtýnalar,
Volkanlar..
Ýçimde bir orman vardý, yaktýlar.

Biteli henüz bir kaç dakika olmuþ bir þeyleri üzerime yýkýp kaçtýlar..

Böyle zamanlarda ben sustuðum kadar suça meyilli oluyordum.

Ve o kadar sertken yumruðum,
Þu duvarlar benimle konuþacak cesareti nereden buluyordu,
Hiç bilmiyordum.."

Üstelik her kimsenin kimi varsa, sikmek gibi birþeyler isterken ben
Anlaþýlmýyordum.


Nursen Yýldýrým

Hazýrlýksýz yakalanýyorum aklýma geliþlerine...
Yýldýzlar kaymýþ oluyor mesela ben gözlerimi kaldýrmadan önce gökyüzüne,
Yaðmur yaðmýyor,
Üstelik tüm þarkýlar susmuþ.
Raký sofralarý kurulmamýþ oluyor henüz,
... Annem ölmemiþ yahut.
Hiç bir Mehmet þehit düþmemiþ,
Hiç bir bebek öksüz doðmamýþ oluyor..

Sen aklýma geliyorsun,
Peþin sýra hüzün,
Bahanem yok.

Yani firar etmiþse dudaklarýmdan gülüþüm,
Sigaramýnýn dumaný aralýksýz taciz ediyorsa ciðerlerimi,
Sesim aðlamaklýysa,
Boþalmýþsa ellerim,
Yani hiç sebep yokken dolmuþsa gözlerim,
Duruluðuna suyun,
Güzelliðine çiçeklerin,
Bulutlarýn rengine,
Dalgasýna denizin,

Yani hiç bir bahane bulamýyorsam hüzünlenmek için,

Aklýma sen gelmiþsindir hiç gitmeyecek gibi.
Hazýrlýksýzýmdýr.

Yani sýyrýlýyorsam kollarýndan diðerinin,
Bahanem yoksa..
Aklýma gelmiþtir gittiðin halin..
Uygunsuzumdur,
Utanmýþýmdýr...

Yani hiç bir bahanem yoksa sevgilim, seni terk etmek için..
Aklýma "o" gelmiþtir,
Piþmanýmdýr,
Giderim...

Hazýrla kendini rica ederim.

Nursen Yýldýrým

Çok aþýk olmuþluðum hiç yoktu aslýnda.
Hiç yoktan güvenmiþliðim çoktu sevdalara..

Garip,
Senelerce ördüðüm duvarlarým yýkýlýyordu en ufak sarsýntýda,
... Güven,
Umut,
Hayal,
Aþk,
Hepsi tek tek yýðýlýyordu üzerime bir anda.

Ýki nefesi birbirine karýþtýrma telaþý taþýrken en ücra kuytularýmda,
Ýliklerime kadar iþlemiþti duyduðum yalanlarýn hýrçýnlýðý kaþla göz arasýnda.

Temizdim,
Sarýldýðým adamlarýn çýkarlarý dökülmeden önce üzerime..

Uykularýmý çaldýlar,
Huzursuzluðu yaydýlar gecelerime,
Firar etti baþýmdan aklým,
Gözlerim rezil oldu adýmlarýnýn peþinde sürüne sürüne.

Yine de inandým,
Rafa kaldýrýp kandýrýlmýþlýðýmý,
Ýnandým,
Yeni bir ihaneti koynuma aldým.
Aðlayacaktým tam aynaya baktým,
Alýþýktým,
Annemin kokusu kadar ihanete...
Alýþýktým iþte böyle biçimsiz zamanlarýn üzerime yamalanmasýna,
Sarhoþ olmaya da öyle.
Alýþýktým yani, alýþýlmamýþ ne varsa...

Daha önce ayný aðýzdan, binlerce farklý kadýnýn kulaðýna fýsýldanmýþ aþk sözcüklerine inanmaya meyilli...

Üstelik Ýslamiyet kadar hýzlý yayýlýyordu, alýþkanlýklarýmýn ruhumu intihara sürükleyen çýlgýn ateþi..

Alýþmýþtým biraz da ölememeye aslýnda.

"Tam da bu yüzden belki diyorum ki, her ihanetin arkasýndan,
Hadi kýzým topla kendi, bir taksi çevir, inan, kan..
Kopsa kýyamet, olsa da her yer kan revan.
Ayaða kalk, koþmaya baþla..
Hadi kýzým daha çok çelme takacaklar sana.
Topla kendini ve daðýtmalarýný izle,
"Acýmadý ki" diye baðýr arkalarýndan, alýþmýþlýðýný kazýsýn bakýþlarýn her birinin gözlerine.
Þimdi,
Çýrýlçýplaklýðýný dola boynuna.
Seviþmeler bir eylem gibi yasak ve zevkli,
Üstelik sevilmeyiþin babanýn doðumgünü hediyesi."

Nursen Yýldýrým

‎"Yüzüme özenle dikilmiþ piçliðimden arýnýp, babamýn kanýna karýþýyordu sanki kirpiklerim kollarýndayken."

Þimdi sen gidersen,
Yüzünü ilk defa gördüðüm bir adamýn kucaðýna kusarým sarhoþluktan ben.

Ýhanetin dozunu artýrýrým,
Binlerce adam öperim, dudaklarýný sakat býrakýr gibi kaçarým.
Gidersen,
Günahlarýma seni de ortak ederim.
Sebebim bellerim..

Gidersen þimdi,
Hiçbirþeyim olduðunu hatýrlar
Ýntihar bile ederim...
Üstelik gördüðüm her kýz çocuðuna kefen biçerim..

Gözlerini de çok özlerim.

Sen gidersen bozarým bekaretini yüreðimin.

Saat sesine düþman kesilirim,
Dava açarým mevsimlere, Güneþ'e, Ay'a hatta gökyüzünde ne varsa.
Gidersen, aðlar annem.
Giderim.

Þimdi "buraya dön"
Bu bir emir deðil lakin hüzünlü bir filmin en komik repliði,
Oscar'a aday bir cümle,
Emir deðil asla,
Ve
"Buraya dön"
Yarým kalacak hayaller kur,
Otur benimle,
Beni öldürmeyeceðimden kokun kadar emin olduðum yine de gebermek istercesine içtiðim meyler sofrasýna.

"Buraya dön"
Ve delirmenin bedava olduðu bir memlette dolandýr beni.
Ben yüreðimi avuçlarýna býrakýyam,
Sen aklýmý alýp uzaklaþtýr avuçlarýný usulca.

"Buraya dön"
Bu þiir senin olsun.
Olsun ki adýn konsun..
Konsun "ki adýn Aþk"
Ayrýlýk koca aðzýný aça aça üzerime yürümekten korksun.

Buraya dön,

Çünkü, sen gidersen
Beni en imansýz idamlarýn koynunda bulursun.

Nursen Yýldýrým

‎"Yüzüme özenle dikilmiþ piçliðimden arýnýp, babamýn kanýna karýþýyordu sanki kirpiklerim kollarýndayken."

Þimdi sen gidersen,
Yüzünü ilk defa gördüðüm bir adamýn kucaðýna kusarým sarhoþluktan ben.

Ýhanetin dozunu artýrýrým,
Binlerce adam öperim, dudaklarýný sakat býrakýr gibi kaçarým.
Gidersen,
Günahlarýma seni de ortak ederim.
Sebebim bellerim..

Gidersen þimdi,
Hiçbirþeyim olduðunu hatýrlar
Ýntihar bile ederim...
Üstelik gördüðüm her kýz çocuðuna kefen biçerim..

Gözlerini de çok özlerim.

Sen gidersen bozarým bekaretini yüreðimin.

Saat sesine düþman kesilirim,
Dava açarým mevsimlere, Güneþ'e, Ay'a hatta gökyüzünde ne varsa.
Gidersen, aðlar annem.
Giderim.

Þimdi "buraya dön"
Bu bir emir deðil lakin hüzünlü bir filmin en komik repliði,
Oscar'a aday bir cümle,
Emir deðil asla,
Ve
"Buraya dön"
Yarým kalacak hayaller kur,
Otur benimle,
Beni öldürmeyeceðimden kokun kadar emin olduðum yine de gebermek istercesine içtiðim meyler sofrasýna.

"Buraya dön"
Ve delirmenin bedava olduðu bir memlette dolandýr beni.
Ben yüreðimi avuçlarýna býrakýyam,
Sen aklýmý alýp uzaklaþtýr avuçlarýný usulca.

"Buraya dön"
Bu þiir senin olsun.
Olsun ki adýn konsun..
Konsun "ki adýn Aþk"
Ayrýlýk koca aðzýný aça aça üzerime yürümekten korksun.

Buraya dön,

Çünkü, sen gidersen
Beni en imansýz idamlarýn koynunda bulursun.

Nursen Yýldýrým

En çok yalnýz kaldýðýnda aðlýyor insan,
Ve en çok aðladýðýnda utanýyor aynalardan...
En çok sarhoþken sövebiliyor ve söyleyebiliyor sevdiðini.
En çok çaresizken susuyor..
Biri ihanet etti diye diðerine tenini seriyor.
Ve insan yitirmiþse güvenini kalbini sokacak delik arýyor.

Þarkýlar en çok aklýndaki yaninda deðilken acýtýyor yüreði.

Ve insanlar uðursuz,
Ve insanlar lanet,
Ve insanlar ******, piç, pez.venk...

En çok kafasýný yastýða koyduðunda düþünür insan,
Düþündükçe düþüyor elden ayaktan.
En çok kaybedince öfkeleniyor...
Ýnsanlar yanan canýný baþkasýnýn canýyla suluyor.

Ýnsanlar, devasa bir sik olup bu dünyanýn amýna koyuyor.

Öðreniyorum.

Gerçek þu ki, herþey yalan..
Ve herkes.
En çok insanlar, sonra dilleri, sözler ve yeminler..
Samimiyet.
Hepsi.

Öðreniyorum.

Bir kaç þey daha öðrensem bu hayatla ilgili
Tanrý'ya istifa mektubu býrakýp kaçarým biliyorum.

Tüm bunlarý öðretmek için ne aldýysa insanlar benden,
Unutturana üç mislini teklif ediyorum.

"Bak bu da yalan,
Hiç bir þey benim olan bende kalan."

Blöf yapýyorum.

Oysa inandýrmaktan çok, inanmak istiyorum.
Biliyorum,
Öðretemiyorum.

Nursen Yýldýrým

"Sen benim yerimde olsaydýn,
Ben senin kollarýnda uyurdum."

Gün aydýðýnda bu cümlenin içinde boðuldum,
Yastýklarým sýrýlsýklamdý,
Anneme göstermemek için kan çanaðý gözlerimi, kayboldum sabahýn kör saati.

Yani sen benim yerimde olsaydýn...
Böyle yansaydý için,
Adýmý duyduðun zamanlarda saatleri durdurabilmek için yalvarsaydýn Allah'a,
Bileklerin kaðýt kesiði, parmaklarýn mürekkep
Þiirlerin yüreðime tam on ikiden isabet..

Sen benim yerim olsaydýn,
Her gece ayný yalana inandýrarak aklýný,
Her gece ikamet ettiðin sokaða çevirip adýmlarýný,
Her gece ayný istikamette yüreðin bir ileri iki geri,
Her gece kýrýk þarap þiþeleri gýrtlaðýna dayalý,
Her gece huzursuz böyle,
Böyle vursaydý varlýðýna ömür dediðin yarin yokluðu seni de her gece,
Döner gelirdim an geçmeden..

Ýki elim kanlý olurdu muhakkak,
Meclisi basardým mesela,
Ve hatta balýklama dalardým mafya babalarýnýn ortasýna...
Taksi þöförü uyuyor diye trafik kurallarýna,
Yayalar yürüyorlar diye yaylana yaylana,
Ve ne varsa engel geç kalmama yanýna,
Boða boða koþardým vallaha...

Sen benim yerimde olsaydýn,
Ayrýlýklar ulu orta çalamazdý kapýmýzý..
Umutlar çýrýlçýplak kalmazdý,
Hayallerimiz kararmaz...
Üstelik yalanlar,
Ýhanetler,
Ýftiralar,
Üzerimize cullanmaz.

Ya da,
Ben senin yerinde olmayý becerebilseydim,
Öyle vurdum duymaz...

Biliyorum olabilseydim senin yerinde,
Uðrumda ölsen, umruma dokunmaz.

Nursen Yýldýrým

Birine güvenmmek istemek ve aldatmak diðerini onunla.
Ahmakça,
Hatta bayaa.
Aþþaðýlýk oldukça, yükselmek gözlerinde,
Sonra yükseltmek istemek aþþaðýlýk bir adamý gözlerinde..

Uyudum - uyandým geçecek sandým,
Geçmedi.
Hiç aðlamadým.

Aldattým,
Aldandým..
Korktum,
Hiç kaçmadým.

Geceydi,
Karanlýktý,
Sarhoþtum..
Saydým - sövdüm
Hiç susmadým.

Ellerimde papatyalar vardý,
Papatya yapraklarýna benzeyen adamar..
Papatya fallarýndan firar etmiþ seviyor'lar.
Ýçimde kopan fýrtýnalar..
Baþýmý koyduðum omuzlarýn çöküþ aný, korku filmi fargramý.
Ve seviþtiðim herkes biraz suç aleti, biraz zanlý...

Üstelik çoðu bana baðlandý,
Elimde makasla gezdiðimi farkettiklerinde hepsi iplerini ellerime býraktý.

Üstelik çoðu beni parmakla gösterilen o parlak yýldýz sandý..
Yýldýzlar parlamazdý oysa,
Sadece gökyüzü fazla karanlýktý.

Nursen Yýldýrým

Bugün yine tavana diktim gözlerimi anne,
Dünden biraz daha uzun baktým..
Hadi dedim çök üzerime, hadi yerle bir et beni, canýmý yak.
Karanlýktý, duymadý..
Sigaramda dudaklarýmdan hiç eksik olmadý, gýrtlaðým duman lekesi, sesimi sorma hüzünlerin hilesi.
...
"Öyle bir acý sol yanýmda, yara gibi biraz, biraz yar'a, yar'dan biraz da aldýrma."


Bugün yine ayný þeyi düþündüm anne, ölmek istedikten hemen sonra,
Ben ölürsem dedim "sen" üzülürsün.
Sen ölürsen, ben o'nu daha çok özlerim, o'na daha muthaç bakar gözlerim,
Sen ölürsen, ben o dönsün diye daha çok dua ederim.
Herkes ölürse anne, tüm insanlar ölürse sende ölürsün, ben iki kez ölürüm, o öldü diye de ölürüm.

Anne !
Beni taþla.
Beni inkar et.
Beni burada unut ve yoluna devam et...

Çünkü daha aþýk olacaðým,
Daha çok canýmý yakacaklar,
Aðlatacaklar beni ulu orta,
Biri çýrýlçýplak ortada býrakacak belki, diðeri yüzüme tükürecek, baþkasý bir küfür damgalayacak yüzüme.
Daha canýmý okuyacaklar benim,
Ýlaçlarýmýn dozunu yükseltecek doktorlar,
Hem daha umutlarýmý çalacaklar,
Hevesler býrakacaklar kursaðýmda,
Hayallerimi yýkacaklar.
Sonra biri gelecek !
Daha kahredecek beni,
Uykularý haram edecek gözlerime,
Beni mecbur býrakacak meylere.
Daha sarhoþ olacaðým, daha unutmak isterken birini diðerinin kollarýnda uyanacak, korkacaðým.

Anne !
Beni kahredecekler daha,
Sýrtýmdaki paslý býçaklarý saplayacaklar yüreðime,

Ama ben yine seveceðim,
Yine seveceðim anne !

Gururumu sakýz gibi çiðneyip tükürecekler.

Anne beni inkar et !

Þimdilik öldüðünde, o'nu özleyecek kadar seviyorum seni.
Ama sen þimd git anne,
Daha doðduðuma piþman, sana düþman edecekler beni.

Nursen Yýldýrým

Merhaba,

Sana yazýyorum !
Esmer bir oðlanýn eli elimde,
Belliki birazdan sarýlýr belime..
... Yani bir intiharý dikerek beynime sana yazýyorum,
Merhaba..

Bil istedim, ben seni sevdim
Ormanýn orta yerinde kýrýlmýþ bir daldýn sen,
Ben seni seçtim.
Yýldýzlardan entari yaptým tenime sana öyle geldim.
Biraz umut vardý cebimde,
Geçmiþimi kurþuna dizdim.
Bir sen vardý dilimde, duadan duaya adýný ilikledim.

Merhaba,
Eski sevgilim !

Sana esmer bir oðlanýn titrek sesinden yazýyorum bu satýrlarý,
Elveda deyiþini hatýrlattý adýmlarý..
Ve öyle siyah sakallarý.
Elleri narin.
Sana benzemeyiþini sevemedim !

Bil istedim.

Bil istedim...

Nursen Yýldýrým