Konu: Huzur istiyorsan Gel,Bir fincan kahve iç

“Hepimizin yüreğinde böyle çizikler var, iyi ki de var” diyordu şair.


-“Yoksa nereden başlardık yazmaya?”

Bir muammadır Aşk...
Kiminin vicdanına atılan taş, kiminin fakir gönlüne katılan aş, kiminin de gözünden akan yaştır Aşk.

“Şimdi tek istediğim nefes alabilmek, ötesinde yok gözüm.
Kaçmak da mümkün buradan elbette ama benim istediğim kaçmak değil ki.
Ne varmayı arzuladığım bir öte diyar,
ne de bir yerlerde bıraktığım kayıp bir cennetim var.
Sadece çıkmak istiyorum.
...Çıkmak da değil, çıkabilmek. Ben o ihtimali seviyorum.
Seçeneğim olmasını, kapının aralık kalmasını…
Durmuşum bir eşikte, ne bir adım geri, ne bir adım ileri, uzatmışım kafamı aralıktan dışarı,
sırtımı dönmüşüm o cehennem sıcağına, mutlu mesut, soluklanıyorum serinlikten,
ötesi gerisi ne gam.”

....

Yine de güzel günler diliyorum. Güzel günler çabuk geçiyor biliyorum.
Çiğerimin acısıda güzel günler kadar çabuk geçer mi diye düşünüyorum bazen. Gülümsüyorum.
Acımı bastırmak adına.Belkide gizlemek için gülümsemek düşüncesi yatıyordur bilinç altımda.Gidiyorum arada sırada.Nereye bilmiyorum.Bir kaç damla düşünce gökyüzünde, yağma yağmur diyorum.Ben zaten ağlıyorum.Yatağımın genişliği canımı sıkıyor. Belkide yanımın boş kalmasından hoşlanmıyorum.Terk ettiği günden beri o yatakta yatmıyorum.Zaten uyuyamıyorum.Ve artık bazı insanlar gerçekten çok tatlı oluyorlar.Ben daha kabullenememişken olanları ''ayrıldınız mı ?''diye sorduklarında o kadar tatlı oluyorlar ki yüzlerinde oluşan üzülme ifadesiyle.Ağızlarıyla burunlarının yerlerini değiştirmemek için kendimi zor tutuyorumÇok tatlılar ve bu beni psikopatlaştırıyor.Neyse iyiyim yine de. Yinede ne kadar iyiyim bilmiyorum.Bu ne biçim iyilik haliyse artık..Acısı taze, yarası kanayan biri ne kadar iyi olabilirse o kadar iyiyim işte.Ve ben çok kötü biri oldum şu son günlerde..Samimi gelmiyor hiç bir iyi niyet. Ve hiç bir iyi niyetim kalmadı hiç birşeye içimde.Nefret bakışlı halim her ne kadar hoşuma gitmesede farkındayım yüzlerinize çarptığının.Üzgünüm. Çünkü gerçekten üzgünüm.Üzüldüğüm ağır konular var. ''Sen güçlü birisin atlatırsın'' demişti son günlerde çok özlediğim biri.Dayanabilecek kadar güçlüyüm diye bağırıyorum.Üstesinden gelebilecek kadar değil diyerek daha çok bağırıyorum.Yine de kimsenin duymadığını biliyorum.Acımı bastırmak adına bu kez..yalnız olmadığımı iddia ediyorum.Bir süre sonra.. sadece duvarlarla konuştuğumu farkediyorum.Genelde ağlıyorum ama gözlerimin yaşı dinmeden bazen gülümsüyorum. Deli olduğu düşünebilirsiniz ama sadece birazcık çok fazla acı cekiyorum ve unutmaya çalışıyorum.Sadece acı cektiğimi unutmaya çalışıyorum.Çünkü ömrümün sonuna dek acıma sebep kişiyi unutamıyacağımı düşünüyorum.Teselli verenler oluyor. Zaman herşeyin ilacıdır diyenlerde tabi.Yaşamın güzelliğinden bahsedenlere çok gülüyorum. Haberiniz yok ölüyorum. Gülmekten o gülmekten.Gülmekten ölüyorum..