Kelebek Ömürlü Aşk









Kelebek ömürlü/ aşk...



Sol tarafında, bir kıpırdı hissediyordu!
Pırpır... yüreği gıdıklanıyordu!
Her aklına geldiğinde o...
Elleri terliyor, yüzü kızarıyordu.
Sanki bir tırtıl kımıldıyordu





kalbinde.
Bir süre durdu! Sustu...
Tatlı, tuhaf bir ürpertiydi bu!
Anladı ki!

Herkesden sakladığı aşk/ı kozadan çıkıyordu.

Duyguları kozayı
deliyordu!
Koza; kelebeğe dönüşüyordu...
Masum aşkı/nın,
Kelebek etkisi başlamıştı.
Kelebek ömürlü aşk/ı doğuyordu.






Herşey çok hızlı ve kısa olacaktı!
Öleceğini, biteceğini bile bile!
Sevinç ve mutlulukla uçacaktı.
Güneşli bir ilkbahar bahçesinde uyanacaktı.
Kuşlar, arılar, rengarenk çicekler,
Coşkuyla, kanat çırpacaktı!


Bir gün evet...
Sadece bir gün yaşayacak!
Ve ölecekti.




En uzun ömrün bile,
Mutlaka bir sonu vardı işte!
Ne olacaktı ki?
Kelebek ömürlü aşkını


Bir günde mutlu yaşayıp
Mutlu bitirecekti...