2.Uluslararası Doğanbey KİBATEK Edebiyat Buluşması sırasında birkaç arkadaşı yıllar sonra yeniden görme olanağı buldum, bazı arkadaşları da ilk kez gördüm,tanıştım ve ortak ilgi alanlarımızın olması nedeniyle kendileriyle kısa sürede kaynaştım.

Bu arkadaşlar içinde benim için en enteresan olanı Bekir Abdi idi.
Bekir Abdi, Makedonya’nın Strumica şehrinde doğmuş ve halen Üsküp’te üniversitede okuyan genç bir kardeşimiz. Ayrıca kendisi güzel şiirler yazıyor ve başarılı bir gazetecidir. Bekir Abdi ile ortak bir yanımız vardı: İkimiz de Doğu Makedonya’lı idik. O nedenle dertlerimiz de ortaktı. Türkler bir zamanlar doğu Makedonya’yı terk etmişti ama bu Türklerin Doğu Makedonya’da tamamen yok olduğu anlamına gelmiyordu. Strumica, Radoviş, Koçana, İştip, Köprülü gibi şehirlerde az da olsa Türk yaşıyor. Bu şehirlerde 60 yıl önce yaşayan Türk sayısı bu gün için bir hayaldir, bu bir gerçek. Ama bir yerde bir Türk bile yaşıyor olsa, orada hala Türk kültürünün kalbi atıyor demektir.

Doğu Makedonya’da, bir zamanlar handiyse tamamı Türk olan köylerde bu gün camiler yıkık, mezarlar kayıp hatta bazı köyler bile tarihten silinme tehlikesiyle karşı karşıya. Bu durum Bekir Abdi’yi üzüyor. ‘Bir şeyler yapmalıyız’diyor.

Bekir Abdi, Doğu Makedonya’daki Türk kültürü izlerini ve oralarda kaybolmaya yüz tutmuş Türk köylerini araştırıyor. Araştırma sevdası onu bazen İzmir’e getiriyor ve İzmir’deki Birinci Kuşak Makedonya Göçmenlerini bulmaya çalışıyor.

Bekir Abdi’nin şu sıralarda ağırlık verdiği konu, Doğu Makedonya’da eskiden Türklerin anlattığı masalları, söylenen manileri, atasözlerini ve deyimleri bir kitapta toplayabilmek. Bundan sonra çalışmalarını aynı yörede ama değişik konuları araştırarak devam ettirmek istiyor. Örnek olarak, Strumica’da yaşamış ve aynı kentte vefat etmiş olan ünlü tasavvufçu Muhammet Nur üzerine de kitaplar okumak ve belki de ilerde, olanaklar elverirse, bu ünlü kişi üzerine bir şeyler yazmak istiyor.

Bekir Abdi’yle, Edebiyat gecesi başlamadan biraz dertleştik. Gümüldür’ün muhteşem güzellikteki deniz kıyında geziniyorduk ama konumuz Makedonya idi. Doğu Makedonya üzerine çalışan fazla kişi olmadığı için, buralarda artık hiç Türk yok görüntüsü çıkıyordu ortaya. Yukarıda da dediğim gibi, Doğu Makedonya’da çok az Türk olduğu bir gerçek olsa bile, bazen bir yada birkaç kişi bir coğrafyanın kültürüne canlılık getirebilir. Gümüldür’deki edebiyat gecesinde bu kişilerden birinin Bekir Abdi olduğu hissi doğdu bende. Bu güzel gecede kendisini tanımak şansını bulduğum için mutlu oldum. Genç arkadaşıma başarılar diliyorum.

Hüdai Ülker, İzmir