Keşke böyle yaşanmasaydı bazı şeyler, keşke affedebilsen beni,
keşke ben de affedebilsem…
Keşke döndürebilsek zamanı geriye.
Keşke bugünkü aklımızla yaşasak her şeyi baştan. Nafile…
Ama yine de, gitmesen olmaz mı? Bitmesek olmaz mı?
Sen eksikken, ben nasıl tam olurum? Senden kalan boşluğu kimlerle doldururum? Savaşsak, aramıza giren şeytanla olmaz mı?
Hani büyük aşklar her türlü engeli aşardı, hani gerçek dostluklar her sınavı geçerdi, hani sevgi eninde sonunda kazanırdı?
Hani hayatta hiç kirlenmeyecek değerler vardı?
Hani en büyük zaferler, en kanlı savaşların ardından kazanılırdı?
Bunların hepsi yalan mı?
Sahiden, gitmesen olmaz mı? Bitmesek olmaz mı?
Peki o zaman. Senin istediğin gibi olsun. Öyleyse Sen de “Kendine iyi bak.”
Kendine İyi Bak derler, kurşunu kafana sıkıp giderler…