1.bölüm rap
yunus içine döndü umut ,dışına baktı kaos var
demir atmak istediğim ıslak limanlarda lodos var
fokurdayan suda kaynayan kıskaçlar
kaynar kazanda ıslık çalıp duran ıstakozlar
öyle güçlü sesim var ama kalpsiz kulağı kulaksız
canımı ölümlerden çekip almaya bu güç yetersiz
dinsin ateş arsız,yanık içim alevsiz.
gördüklerim doğruysa,bu çekip gidiş vedasız.
benimle yaşlandılar ama benden önce ölü anılarım.
şu sudan kabarcıklar ölüm tanıklarım.
yokki topum tankım.
ardımdan kaynar su döker kepçeler.
yanar her yer…her yerim…
hepsi gayet farkındalar,ruhum ölüme dalar.
dalan dalıp gider.
dalını terkeder yaprak,ölür…
sesiz artık gidercesine güçsüz.
sirenlerim bağırmaktan aciz.
ateşle taciz.
nakarat:
bir den…..
birdenbire olup bitiveriyor.kabus da rüya da aynı.
ikisi de geçiyor,ömür gibi,vakit gibi.
dünya bir efsane bizler hikaye.
bir söz ülkesidir rap,manadan manaya,deryadan deryaya…
2.bölüm rap
mektubum al,derdimi gör..
pirimi bul,halini sor.
er ya da geç yollar bir….
ah!..zaman ahir..
alametten alamete gider devir.
vah dervişim yollar taş.
fallar boş,işler yaş.
sallanıyor tepete geçmişin kopardığı onca kesik baş.
sen sarhoş,ben geçmiş
kim bulmuş ? kim ermiş?
gönül sualle taştı doldu.
gassalın biriyle iki kelam dilime hasıl oldu.
vardı yanıma dedi ”yaşam ,ölüm kadar soğuktu”
medet!.. dedim ya hak!…içim dedi ”kalk kalk kalk!…”
geceyi yırt ve ileri bak.
güneşin orda bak!…
haydi bir an düşün. hayat çetin oldu.
ecel meçhul vakit,gelir vakit sakit.
ceset aldı yolunu.
bir yol buldum avundum.
ben en doğru bildiğim yolu sonuna kadar savundum.
hasretimin kopmayan iplerine sıkıca tutundum.
melankolia’da bir balon bulup uçtum.
uçup durdum.
gördümki,kime kime dum dum insan-ı yurdum.
sordum ”neden bu yolsuzluk yolsuz dostum?”