Konu: вır κєz καçαr υçυrтмαsı, sσпrα Göκчüzüпє κüsєr ıпsαп.

Neden hayatında biri yok diye soranlara ;
Hani bazen durakta belli bir otobüsü beklersiniz ya ,
on dakika, onbeş dakika, yirmi dakika beklersiniz gelmez.
...Bu arada başka alternatiflerde geçer ama binmezsiniz.
Nede olsa "beklemişsinizdir o kadar" boşa gitsin istemezsiniz.
Sormayın artık bana!
Herhangi biriyle değil, beklediğime “değecek” olanla devam etmeliyim bu yola!
Durakta yaşlanmak olsada işin ucunda...

Onsuz yaşamayı düşünemediğimiz insana bile gün geliyor tek kelime edemeden veda ediyoruz.
Sanki “gitme” demek zormuş gibi.
Sanki gurur herşeyden ötedeymiş gibi ..

Eğer bir şansım olsaydı, sadece tekbir şansım.
Ait olduğum her şeyi bir kenara bırakır,
bütün zorunluluklarımdan sıyrılır seni bir kez daha öpebilmek,
elini tutabilmek için gereken şey ne ise onu yapardım.
Yalnızlığın, sensizliğin en dibinden söyleyeceğim tek şey budur.
Sen az da olsa özlemişsen, ses et..

- Vazgectim senden ..
Beni tamamlayan sen olcaksin diye bir sey yok ki
Senden öncede ben vardim, sonrada ben olacagim,
Yüküm biraz daha agir olacak o kadar . .
~

Yazmak biraz daha yaklaştırıyordu seni bana.
Her yazışımda biraz daha yanımdaydın sen ve ben biraz daha oradaydım.
Yazmasaydım eğer nasıl başa çıkabilirdim bu h/iç kanamasıyla..?
Bir ‘Hiç’ uğruna kanayan bu ‘iç kanamasıyla’…

“Üzülmüyorum.
Bir gün diner elbet gönlümdeki derin sızı.
Hep hayırsız değil ya bu insanlar; bir gün beni de bulur hayırlısı…
?”