Özledim!
gel..

ansızın gel ama.
hasret rüzgarlarının
üşüttüğü saatler
buz misali
donarken ellerim,
güneşin tüm sıcaklığını koy avuçlarına..

öyle gel ki,
üşüyen parmaklarımı
boğarcasına sarsın ellerin.

özledim!
gel..

aklıma değil ama.
yüreğime..

öldürürken
bir baba kızını,
öldürürken
akrep yelkovanı,
öldürürken
acılar mutlu hayatları,
gel
kurtar beni..
acımasız insanlardan.

öyle gel ki,
ölüm,
göz bebeklerinde bir damla yaş olsun..
özledim dercesine
ismimi hecelesin,
titreyen dudakların.

özledim!
gel..

kapıyı çalmadan.
resimleri yakmadan,
umutlarım
bir çiçeğin
sessiz ölüşü gibi
solmadan
gel.

öyle gel ki,
bir yudum su ol,
ve
yaşatırcasına,
işle..
en derinden
köklerime..

özledim!
gel..

gelirken,
utan!

utan ki,
pembe panjurlu evimizi de
getir yanaklarında..

büyüleneyim..

öyle gel ki,
kalbimin atışları
denk olsun
göz kırpışlarına..
ve
her saniyesine
canımı kurban edeyim..

özledim!
gel..

bir arabesk
duman etmeden beynimi,
bir sigara
yakmadan ciğerimi
bir şiir
ölmeden mısra mısra
gülüşlerim
gülüşlerinden eksik melodilerde
yetim-
kalmadan-
gel!

öyle gel ki,

annem gibi..
huzur gibi.
şevkat gibi.
sonsuzluk koksun tenin..

beynimdeki tüm hücreler
diz çöksün
kokuna.

sonsuza kadar mühürle beni
yudum yudum
ömrüne..

ve
gitme.
çünkü;
gel diye yalvarmak
gururumu
öldürüyor.

acıtma canımı.
bende senin gibi
bir kul'um alt tarafı ..

gel hadi
sıkıca sarıl bana..