İşte O An


Serçe parmağı yanlışlıkla sağ elimin üzerine değdi.
İşte bu her şeye değerdi
Bir bardak çaya bir kadeh rakıya bir ömre değerdi…

O an;...
Sanki bir binanın üçüncü katından aşağı bırakmışlardı beni düştüğüm boşluktan yüzüme vuran rüzgar midemi dolduruyor saçlarımı yalıyordu. Sanki bir karınca ordusu beynime doğru yürüyor aklım karıncalaşıyordu. Kalbime kramp giriyordu bir kramponla karnımı tekmeliyordu sanki fakir bir çocuk…

Kadınım demek isterdim sana. Bana ait ol isterdim sadece yanlışlıkla değdiğin sağ elimin üzeri çaktırmadan seni süzdüğüm göz ucum tırnağımın ucu göğüs kafesim nefesim ol isterdim.

Seninle yan yana yürürken içim yanıyor bilmem kaç bin hektarlık alan kül oluyor heyecandan. Yanındaykendireksiyon hakimiyetini kaybedebiliyor insan hayatın. Toplum denilen kavram ikimizden ibaret kendimi bir kahraman gibi görüyorum aynaları bu yüzden sevemiyorum…

Sen bir uyuşturucu gibisin. Bağımlı olmaktan ziyade öldürüyorsun. Bunu bile bile seviyorum seni aşığım. Seni düşünmek suç seni hayal etmek ne büyük bir kırılganlık ne bulaşıcı bir hastalık memnuniyet duyuyorum senden gelen her şeye…

İyi ki varsın hiç olmaman dileğiyle
Hep var ol…