Konu: FiLiZcEe'nin KöSeSi :)

İnsanlar görüyorum egolarından ibaretler.Bakıyorum nereden buluyorlar bunu diye,anlamaya çalışıyorum anlayamıyorum.Kendilerine öyle çok güveniyorlar ki hem kıskanıyorum hem de biraz ayıplıyorum.Bendeyse böyle bir durum var neden kendime güvenemiyorum ki ?
Sahip olmadığım ne var ki sanki onlardan farklı?Hiçbir şey.O zaman neden? Önemsiz değilim.Hem de hiç değilim.Değersiz de değilim.Bunu hatırlamam hatta aklımdan çıkarmasam iyi olacak.

Gerçekten kendime hayretler ediyorum.Düne kadar hayatım normal düzeninde devam ediyordu tamam öyle heyecan verici şeyler olmuyordu belki ama her şey yolundaydı.Ve ben bundan sıkılıyor,şikayet ediyordum.Şimdi ise bazı saçma olaylar oldu ,hayatım biraz harereklendi ama bu sefer de yine şikayet ediyorum.Gerçi tabi olan şeyler hoşa gidecek şeyler değil ama en azından sıkılmıyorum.Niye şikayet ediyorum ki o zaman yok illa her şey istediğim gibi olacak .Ama işte olmuyor...

Roman olsun diye yaşıyorum sanki bu hayatı ...yazsam yepyeni bir tür çıkar ortaya ... ağlasam mı gülsem mi bilemedim ki.. öyle tepkisiz kaldım... hayata bir saat geç kaldım bugün ... saati bekledim gelsin diye ama çoktan geçmişti ...

İşte ben bu suskunluğa nefretimi kusarım tüm öfkeme gülücükler ekler siyahları rengarenk boyarım senin ruhun duymaz ..Gözlerinde kaybolurum ...Sen beni boş sokaklarda ararken ben aptal bakışlarımla izlerim seni ve parmak uçlarımda atarım her adımı uyanma diye .Dinlerim sadece .. Konuşmanın yaramadığı zamanlardayım sayfalardan taşıyorum şimdilerde..

Hep birileri gider ve hep birileri üzülür huyumuz kurusun bayılırız dimi ardından ağlamaya kimisi ben gidiyorum der kimisi de haber vermeden gider kimisi de kazık çakar hayatına atsan atamazsın satsan satamazsın ... Bulutlardan hayaller kurar üzerinde uyuruz ... yazdığımız her satıra kilit vurabiliriz böyle de bir yetenek vardır bizde ...Biz gider en olmazı buluruz ...sonra oturur her şarkıda onu ararız ...her film de ona ağlarız eh biz buyuz biz romantik komedi tadında yaşarız aşkı bile ...hep gülecek bir şeyler vardır kıyıda köşede biz kumbaramızda bunları biriktirmeyi severiz ....masal perilerine inanırız saat 12 den sonra her şey eski haline gelicek korkusuyla kapatırız gözlerimizi .... bir gün tam gülümser ki melek yüzümüz işte o an düğümlenir boğazımıza hıçkırıklar geçmişimiz vizyonda izlenme rekorları kırar biz günümüzün tadını alamazken ....

Bir varmış bir yokmuş ya hani masallar ülkesinde bir prenses yaşarmış işte ben o ülkeye gitmek istiyorum o masalın en güzel kızı olup o kitapta kaybolmak istiyorum...Herkes kendi hayatının yazarı değil mi sanki ...biz çizmiyor muyuz kendi tablomuzu...İşte ben de bir puzzle ın kaybolan parçası olmak istiyorum ...beni bul istiyorum bul ve birleştir parçaları...Ben görmeyen gözlerine ışık olmak istiyorum duymayan kulaklarına melodi dokunamadığın ellerde ten olmak istiyorum ...ben aslında melek de olmak istiyorum kanatlarım olsa her gece çizgi filmlerdeki gibi uçsam ...uçsam...kaf dağının ardından izlesem seni...küçükken gördüğün rüyaların olsam ...çizdiğin resimler dinlediğin sessizlik olsam ...ıssız bir ada olsam da sen kaybolsan bende...ayna ayna söyle ona desem o da anlatsa dünyamı sana ... küçükken hayalini kurduğum masal perisi olsam ...sihirli bir değneğim olsa da herkese mutluluk dilesem ...her yüze kahkahalarımdan tebessüm versem ..Uyuyan güzel olsam ve sen beni uyandırmaya kıyamasan sonsuza kadar uyusam ..

içimde durmak bilmeyen bir aşkla yazıyorum her seferinde ona şaşırıyorum ...

Günlüğüm Konuşsaydı Bana Küfrederdi Muhtemelen

''Oysa suskunluğumu okumayı bir deneseydi; içinde sorulmamış sorulara bile cevaplar bulacaktı ''