Konu: FiLiZcEe'nin KöSeSi :)

İyi ki üzmüşler seni.
İyi ki acıtmışlar canını.
Ve iyi ki bugün olman gereken kişi olmuşsun.
Şimdi, neye üzülüp neye üzülmeyeceğini; kime değer verip kime değer vermeyeceğini, kiminle yakın kiminle uzak olacağını biliyorsun.
Bundan daha güzeli var mı?
Bence Yok.

aSk Nickli Üyeden Alıntı

Yani öfkenden nefretinden kırgınlık ve kizginliklarindan değişen ne onu cok merak ediyorum dedim..
güldü..
Birtek özlemlerimi deviremedim ince bileklerimle dedi..
Özledim..
Çok özledim dedi..
Özlemek dedim dünyanın en yavşak duygusu..
Seni alır bazen bir uçurumdan aşağıya iter bazende uçsuz ve derin duyguların içinde ezer...

bu güzel daha çok beğendim

Güzelliğinin sırrını sorarlarsa.. Doğal sabunlardan, cilt maskelerinden falan söz et. Yıllarca yüzünü bir sır gibi gözyaşlarımla yıkadığımı bilmesinler..

Kalbime çok yakın olan insanları sebepsiz yere hayatımdan çıkarırken tattığım o tuhaf acıdan haz aldığımı fark ettiğim gün gökyüzüm, dünyam öldü. O günden sonra bir daha ne sevdim ne de özledim..!

Birden özleyiveriyorsunuz...
Çoktan unuttuğunuzu sandığınız
ya da yalnızca bir kere karşılaştığınız
ve özlemek için yeteri kadar tanımadığınız birini
bir sabah çılgınca özleyerek uyanıyorsunuz.


Rüyalarınız, içinizdeki o gizli, esrarını ele vermez büyücü,
siz çarşaflarınızın arasında,
bütün tehlikelerden uzak,
güvenle yattığınızı sandığınız bir anda,
usulca ruhunuza sokulup,
sizden habersiz oralara yığılmış cephanelikleri
birer birer ateşleyiveriyor.
İnfilaklarla sarsılarak uyanıyorsunuz.
Hayatınızda olmayan birini hayatınıza almak,
ona dokunmak,
onun sesini duymak için kıvranırken buluveriyorsunuz kendinizi...


Özlemek, o yakıcı istek,
bilinen herşeyi ve önem sırasını değiştiriveriyor.
Özlediğiniz ise çok uzaklarda...
Yanında olmasını istediğiniz halde
yanınızda olmayan bir tek kişi,
yanınıza bile yaklaşmadan,
hatta onu özlediğinizden
ve onu istediğinizden haberdar bile olmadan,
bütün hayatı,
bütün görüntüleri eritip
başka kılıklara sokuyor...

Bana bir isim ver; varlığım olsun.Bana, sen isim ver; varlığım senin olsun.
Bana öyle bir isim ver ki, senin adının yanında dursun...
Seni anan beni de ansın.
Seni hatırlayan beni hatırlamadan olmasın.
Bir “ile” koy aramıza, bizi birbirimize bağlasın..”
- Nazan Bekiroğlu

Nice sevda büyütüp gözbebeklerime sakladım ki
bana seni getirene armağan edeyim diye.
Bugün güneş pencereme daha parlak doğduğunda
anladım hayatıma girdiğini...
Kışlar daha bir bahardı sanki
...baharlar daha bir yeşil gelecekti artık gönlümün kırlarına...
Düşlerim daha pembe; pembelerim daha mavi dolaşacaktı gökyüzünde.
Gözlerim daha bir ışıldayacaktı
sebepsiz pırıltılarla etrafı seyrederken
ve hayat daha yaşanılır olacaktı artık seninle...
Aslında beklemiyordum seni ama iyi ki geldin.
Madem ki uzak diyarlardan geldin kalbime dolmak, içimi ısıtmak için
Madem ki baharı serdin yüreğimi üşüten ayazın üstüne ve ışığı oldun göz bebeklerimin
Madem ki gecenin grisine yıldızlar dokuyup gündüzüme bir güneş daha kondurarak girdin hayatıma
Öyleyse AŞK hoş geldin gözlerime...

Bu yeni yaşımda da aynı klasiğimi sürdürüp bir demet çiçek alcam beni doğuran kutsal kadına; Anneme. Beni dünyaya getirdigi için ....

Bazen fazla düşünürsün herşeyi düşünürsün en dibe kadar tüm sorunları hayalleri sevgileri nefretleri yani herşeyi ağladıklarını güldüklerini gülmek istediklerini ama gülemediklerini acılarını aşklarını kardeşlerini yanlızlığını bazen 1 dakikada tüm sorunlarını düşünürsün çözüm ararsın bulamazsın ağlarsın...Bunların hepsi derine işlenmiş bir yara gibi izlerini taşırsın