Konu: FiLiZcEe'nin KöSeSi :)

Kim bilir belki birgün en çok geç kaldıklarına sevinirsin..

Yalnızlık sadece bir duygu degilidr. Yalnızlık insanın fiziken tek olması degilidr. Yalnızlık Ruhen yanlız olmaktır. Yalnızlık insanın tek dogrusudur. bu Hayatta insanı bırakmayan tek dogrudur. Yanlnızlık hiç bir zaman elenmeyen bir dogrudur. Yalnızlık işte yalnızlık böyle bişeydir kii yazarak veya okuyarak anlayamazssın Yalnızlık yaşanır ve bir gün seninde kapını çalacaktır...

"Ben var ya ben,hani hep şu ben,seni hissedip orada kalmanın esiriyim.
Vallahi bak!
Bak bak, çekinme,yaklaş!"

Kanatları varmış kalbin; sevince uçar, sevilmeyince göçermiş..

İnsanların '' Ama '' Kelimesinden Önce Söylediklerinin Hiç Bir Önemi Yoktur...

- Benjen Stark

mutlu olmak istiyorsan ki istiyorsun, daha iyisini isteme artık. zaten tanrı bir şeyleri istiyorsa sen her adım attıgında onu senin istedigin sekle sokacaktır.
günleri özlemektense bugünü onlara benzetmek gercekten mantıklı. sen böylesin, her seye ragmen, herkese ragmen.
her zaman yenisi vardır senin için. her zaman bir b planı. dönüp bakmadan ilerlerken su an her seferinde bozulan puzzle artık yok, olmasın. eger bir kez bozulduysa sen aynı puzzle ikinci kez yapmayı sevmiyorsun, hatırla. kimse mükemmel değildir, kimse senden daha degerli değildir, kimse.

ihtiyacım olan şey.

Şöyle bi uyusam da uyanınca 5 yıl geçmiş olsa ne güzel olurdu. 'Şimdiki zaman' beni yoruyor be günlük...

Bak sana söylüyorum! Şu bahsettikleri iki kişilik yalnızlık var ya. İşte o sensin. Bunu sana bir hiçlik mertebesinden söylüyorum. Sabahki fırıncı abimin de dediği gibi : ” it gibi çalışsak da amacımız zaman öldürmek.” Velhasılkelam yok bir amacımız şu dünyada. Bu sebepten sen yanaş biraz daha. Biraz daha bütün olma çabasına gir. Kendi yalnızlığını benim yalnızlığım bil. Bak geçiyor ömür. Bensiz kırışıyor gözlerinin etrafı. Üstelik anılarımız olmadan anlamsızlaşıyor her şey. Hep diyorum ya sana. Bir varmış bir yokmuş… Aslında gerçeği “biz varmış onlar yokmuş…”

Sessizce çıkıp giderken kalbimden ,
Ağlayamadım bile ,içime akıttım gözyaşlarımı.
Sessizce tutuyorum yasını...
Kendime kızıyorum çoğunlukta sevgili ,
Neden izin verdiğim için hayatıma girişine.
Gidişinde gelişin gibi ani oldu.
Anlayamadım bile.
Davetsiz bir misafir gibi ,
Geçiyordum , uğradım der gibiydin

Derinlerden gelen bir tedirginlik var içimde bugünlerde.
Nedenini bir türlü çözemediğim.
Bu duygudan arınmak istercesine ,
Uykusuz gecelerin sonunda,
Her sabah gözlerim kapalı akan suyun altında duruyorum dakikalarca ,
Suyun gücüde yetmiyor içimdeki tedirginliği arındırmaya...
Eskiden beni mutlu eden şeyleri yapıyorum...
Ama onlarda nafile...
Hiç birşey mutlu etmiyor artık.
Bu duruma acilen bir çözüm bulmak lazım,
Yoksa bir ömür nasıl geçer bilmiyorum....