Konu: FiLiZcEe'nin KöSeSi :)

Sonsuz SEVGİ verdiğim halde,
SEVGİSİNİ gramla aldıklarımla........

Kendimden çok DÜŞÜNÜP, dualarıma aldığım halde,
DUA' sını esirgeyenlerle.........

Saydığım ve hiçbir ORTAM' da laf ettirmediğim halde,
Acımasızca; arkamdan atıp tutanlarla........

Verdiğim DEĞERE karşılık,
Çabuk ŞIMARIP, salak yerine koyanlarla.........

Söyledikleriyle ve yaptıklarıyla CANIMI yaktığını bildiği halde,
Bilerek CAN YAKMAYA devam edenlerle...........

İşim OLMAZ.......

Çünkü; DEĞERİM sonsuz..

Bu KALP' te kalmak isteyen o DEĞER' i,
İstemeyen HADDİNİ bilecek..!

Nokta (.)

Kimse umrumda değil, kimse olmazsa olmaz değil ve zaten kimsede ne göründüğü gibi ne de masallarda ki kadar iyi değil!
Hayat benim hayatım, adı ne olursa olsun kimse artık umrumda değil!
Yanımda kalanlar olacaktır, kalırlarsa da yerleri asla "başımın üstü" olmayacaktır!
Gidenler olacaktır, yollar uzun(!) kimsede tarafımdan oyalanmayacaktır!
Uzun cümleler kurup kimseye vakit kaybettirmeye de gerek yok, giden için "kendine iyi bak" demek bence yeterli olacaktır!

Kimseye borcum yok! Verilecek hesabım yok! Eyvallahım hiç yok!
Adam gibi yaşamaya çalıştım..
Sadece bana bahşedilen hayatın diyet borcu var.
Onu da Azrail’e vereceğim
Keşkelerim olmadı mı? Oldu.
Şimdiler de keşke dediğim şeyler geçmişte benim tercihimdi Pişmanlığım yok!
Zaten kim geçmişte onayladığı bir şey için ileride keşke diyebileceğini bilebilir ki?
Çevre çok söz söylüyor, herkes ben doğruyum diyor, hangisini dinleyeceksin?
Kendi doğrularımdan şaşmadım..
Hiç yanlışım olmadı mı? Oldu.
Kimse zarar görmesin diye sonuçlarını zimmetime geçirdim, Çatışmalara girdim…
Yenilgilerimin sayısını hatırlamıyorum bile.
Yenilgiye doymayan bir pehlivan gibi kaybettikçe ,
hayata daha çok yapıştım.Yılmadım… Yıkılmadım…
Yarayla dolu hayatta yarasız bir bölüm bulmaya çalıştım
Elâlemin ne dediğini umursamadım…
Mademki bu hayat benim! Kendimce yaşadım.
Başkalarına vakfedecek kadar hayat zengini de değilim....
iyilerimle kötülerimle yaşar sonramı !!bir eyvallah çeker giderimmm....

Gün oldu kaybettiğime üzüldüm, gün oldu kaybettiğime sevindim.. Gün oldu ne yapacağımı şaşırdım, avuntular içinde belki DÜŞMANLARIMA bile sarıldığım oldu ama bu geçen ACILARIN bana verdiği en güzel ders; ÖNCE KENDİME SARILMAYI asla unutmamam gerektiği oldu..!
DOSTLARIMIN kim olduğunu, DOST GÖRÜNENLERİMİN kim olduğunu anladım.. Dakikalarca ağlayıp, gülmelerimi saatlerce uzatmaya çalıştım.. GEREKSİZ insanlara verdiğim, GEREKSİZ ilgiyi farkettim.. İnsanların DEĞİŞMEYECEĞİNİ, asılları neyse gün olup kendilerine döneceklerini ve bana değer vermeyenler için kılımı bile KIPIRDATMAMAM gerektiğini öğrendim.. Kısa vadede düşünüldüğünde ÜZÜLEN benim.. Ama uzun vadede heleki RAB' bimin hiçbir hakkı kimsenin yanında koymadığını düşünürsek; gülücükleri eninde sonunda hüzünler içinde ağlayanlara nasip ettiğini yaşadım, gördüm.. Şükürler olsun.. İyi ki varsınlarımla; yepyeni bir hayata, beni üzenleri sadece uzaktan seyredip, hakkın yerine geldiği güne hergün bir adım daha gelerek, şu her şeyi kendine dert eden yüreğime SABRI öğrettim.. Hatalarımla, doğrularımla beni kabul eden onca insanın varlığının yanında; üç beş çulsuzun lafı olmazdı ve onlar için artık ÜZÜLMEMEYİ bile öğrendim.. Uygulamak bir hayli zor olsada, acıma duygumu en aza indirgeyip, bazılarının sadece ZAVALLILIKLARINA gülüp geçmeyi biliyorum artık.. Yorganım ayağıma göre çok şükür, bundan sonra da o yorganı benim ayağıma göre diktirmeyeceklerle işim olmasın inşallah.. Sevgi; saygı, anlayış ve yaşamın güzelliklerinden hiçbir şeyi hatta o yitirdiğim dediğim insanlara karşı bile SEVGİMİ yitirmedim..
Sadece beklemedeyim..Gün gelecek, benim SEVGİMDEN ders alacaklar..

KUSURLARIMI SEVİYORUM...!

Hoplaya zıplaya YÜRÜMEYİ.. Olur olmaz yerde KAHKAHALAR atmayı..
Canım sıkıldığında avaz avaz BAĞIRMAYI.. Kıskançlık KRİZLERİMİ..
Yerine ve zamanına göre GİYİNMEMEYİ.. Ara sira laf SOKMAYI
Bazen; herşeyi yüzüme gözüme BULAŞTIRMAYI..
KIZINCA küsmeyi.. TAKINTILARIMI... SİNİRİMİ sonuna kadar çıkarmayı.. HEYECANLARIMI seviyorum.. NORMAL olmamayı DOSTLARIMI,seviyorum..
Sadece canımın istediği şeyleri yapmayı..
Tembelliğimi.. Saatlerce PAYLASIM Yapmayi...
HAYATI seviyorum....!
İYİKİ varım..! İYİKİ ben benim..!
Ne mutlu ki; MÜKEMMEL değilim....

KAHVE dünyası..
AYAKKABI dünyası..
EKMEK dünyası..
SİMİT dünyası.. derken;
Benimde yeni MEKANIMIN adı : ETME - BULMA DÜNYASI..!

Gözümün içine baka baka, HAYATIMI altüst edenler,
Birgün MUTLAKA misafirim olacak..!

Bekliyorum... :) :)

''İmkansız,'' dedi gurur. ''Riskli,'' dedi tecrübe. ''Manasız,'' dedi mantık. ''Yine de denemeye değer,'' dedi kalp.

Papatya’nın ortasında ki sarı bölge gibiyim.

Herkes etrafımdakiler ile ilgilenirken ben hep bir kenara atılan oluyorum.

Kaldırım kenarına,

Sokağın ortasına,

Fakat hiç bir zaman bir kalbin köşesine değil..

Ben; en derin YARALARI, en büyük KIRGINLIKLARI
İyi bir insan olduğumu SÖYLEDİĞİNİZ zamanlarda aldım..

Kendi İÇİME yöneldiğimden beri,
Dışarıdan gelenr ETKİLER, sadece TOZ ZERRESİ oluyor..
SİLKİNİP, gülüp geçiyorum..!

Vefasızlarla UĞRAŞMAKTANSA,
Tek başına, ama YÜREĞİM rahat yürüyorum..! ...

Kibirli değiLim..saDeCE KENdimi seviyoRum! uKala değiLim..sadeCe SEnden daHa cooK ŞEy biLiyorum!! Kendimi büyüK GÖRmüyorUm..Sadece herkese tenezul etmiyoRUM! Farklı değiLim..Sadece meRAkını cezbediyorum...YüKsekten uçmuyorum.. Sadece kendi Dünyamı yönetiyorum!!!