Konu: FiLiZcEe'nin KöSeSi :)

Yara avuç içindeyse sana aittir... Sıkarsın avucunu, canın yanar... Ama senden başka kimse bilmez, neden acıdığını..

Kendi kelimelerimden kaçtım uzundur.. Kendimden kaçar gibi.. Kaçmak da değil biraz uzaklaşmak demek daha doğru olur..
İnsan kendinden sıkılabilir ama di mi? :) Keyfli oluyor ama insanın kendini özlemesi...
Özlemişim kelimelerimi.. Konuşmayı, yazmayı, anlatmayı, dinlemeyi...

Zaman akıp giderken çok şeyi değiştiriyor. Benim içinde çok şey değişiyor.. Değişti!..
Daha da büyüdüm, öğrendim.. Zaman yoğurdu insanlığımı..

" Satır arasına sakladım seni,
Yitirmek, gözden kaçırmak umuduyla.
Yetmedi...
Her satırlar arasında kayboluşumda,
Sende buldum kendimi.
Aynı satıra düşüyordu gölgelerimiz..."

Bugün bir başka hal var üzerimde..
Tuhaf bir duygu var.. Sanki bir telefon gelecek ucunda bir haberle..
Sanki bir sürpriz olacak gibi.. Sanki özlediğime sarılacakmışım gibi.. Özleyeceklerimi bir yola uğurlayacakmışım gibi..
Sanki bu günün taşıdığı bir duygu var gibi..
Duygulu bir günmüş gibi bugün..
Dilerim güzel sürprizler getirir bugün.. Bu hisler hayradır umarım..

Yağmur var bugün gökyüzünde, bulutlar karalar giymiş..
Güneşi getirir mi bu yağmurlar..?

Bir kelime,
Bir sözcük,
Bir cümle ..
Bu kadar mı zor olur ?
Düğüm düğüm isyanlar dizili boğazımda.
Seninle konuştukça susuyorum,
Sustukça çoğalıyor konuşmalar.
Rotasız cümleler..
Savruk güz yaprakları misali...!
Asılsız suretler uçuşuyor havada,
Asılları; asılı ağaç dallarında..
Hiç ummazdım susmayı.
Gördüklerim susturuyor
Susuyorum sana ..!
Sustukça kaçarım belki
Bu isyan ormanından,
Bu karaçamlardan..
Uzağa....

Ruhumu arındırmak istiyorum, yağmur altında sırılsıklam ıslanarak. Daha temiz sevmek istiyorum bu dünyayı... haketmesede!

Neden?
Geriye döndüğümde silinen yolları kim çizdi? Neden sana yolladığım mektuplar kilitli? Neden senin zarflarında hep okundu yazıyor? Neden benim yaralarımın kabuğu, seninkilerin izi yok? Ellerinin gölgesini nerede kaybettin?

Neden hep bu hikayeleri uyduruyorum?

Kaç kere incindim aşk, ya ben kaç kere incittim ki seni?

Yazı o kadar güçlü ki, en silinebilir olan kaleme kurşun demişler. Sana yazdıklarımı silerken dikkatli ol, yaşarken ve yazarken beni ıskaladılar ama silerken seni öldürebilirler..

Kağıttan gemiler yaptım, hepsini sana yazdığım sayfalardan. Kimi karşı kıyıya ulaşamadı, battı; kimi ıslanıp daha yola çıkamadan dağıldı. Anladım, senin uzağına ulaşacak gücü yokmuş kelimelerin..

Doğumla ölüm arasıdır HAYAT...
Arada kalan zamanı yaşadın, yaşadın...
Yoksa keşkelerinle kalırsın...