ölü toprağını al üstümden
bin ilk otobüse ve kaybol buralardan
ne adın kalsın kaldırımlarda
nede sulietin belirsin aynalarda
git, git ve gidişin, seni unutuşum olsun
hatıraları ben gönderirim arkandan
bende fazla kalmayacağım zaten buralarda
her karış toprağında ayak izlerin varken
yaşamak dahada zorlaşacak biliyorum
rüzgar savurdukça kokun yayıldığında
seni aramak için elim telefona sarılacak
ve duygularım denizi olmayan bu şehirde
her geçen gün alabora olacak
bu yüzden bende yüreğimin emri ile
başka bir şehre başka bir gönle nakil olacağım
istifa dilekçemi gönderiyorum sana
artık gönlünden istifa ediyorum
sakın dilekçemi hafife alma
kararım kesindir sen benden ayrılmadan
ben senden ayrılıyorum
ne ara beni, nede benim seni aramamı bekle
sana dair hiç bir yazı, hiç bir not, hiç bir şiir yazmayacağım
bu yazdığım şiir sana son yazdığım şiir olacak
isminde geçen harflari bile hayatımdan çıkaracağım
bir kalemde silemesemde, zamanla mutlaka unutacağım
sen istifamı kabul edersin veya etmezsin
ama ben bundan sonra senin hayatında yer almayacağım
ve bunu öylesene şartlandırdım ki kendime
yüreğim büklüm büklüm bile olsa asla ve asla aramayacağım