Bugün bir karar verdim sevgilim. Artık benden ne kadar uzak olursan ol, aramızdaki mesafe ne kadar çok olursa olsun, seninle konuşmak istediğimde gökyüzüne bakacağım. Sana ne söylemek istiyorsam gökyüzüne bakarak söyleyeceğim. Biliyorum, beni duymayacaksın ama ne yapayım buna mecburum.. Seni o kadar çok özledim ki sevgilim, artık gökyüzüyle bile konuşabilirim. Gökyüzüne bakarak anlattıklarımı duymamış olacaksın ama ben hep duyduğunu hayal edeceğim.

Hayal etmek.. Bu 2 kelime ne kadar tanıdık geliyor değil mi? Seninle geçireceğimiz güzel günlerin hayalini kurarken içimde tatlı bir mutluluk oluyor sevgilim. O an herşeyi unutuveriyorum. Senden çok uzakta olduğumu bile.. Ama birde o hayalden sonraki halimi görsen.. Bu sefer içimde keskin bir acı hissediyorum, yine gözlerim doluyor. Ve yine anlıyorum ki sende, seninle geçirmeyi planladığım güzel günlerde sadece bir hayalden ibaret.