Buralarda uyku tutmuyor gözlerim ve en çok da oralar beni özlüyor, bilirim. Gelsem ayaklarımla, ki gelirim. Ama ya kalbim? Kaç söz ettiysem, dinletemedim. Acaba çıkıp gelsem oralara, buyur eder misin beni gönül tahtına? Sakın "hayır" deme. İnan düşerim kendi içimden kendi içime. Buralar da bıraktığın gibi değil artık. Çok özledi her şey seni. Bu "hiç" ettiğin de öyle, o da çok özledi seni. Yine de o iki dudağının arasına zahmet ettirme, şayet gönlünden bir "gel" gelmiyorsa. Ben severim seni nasılsa... Ama yine de aklında bulunsun; şayet özlersen beni, kavuşmak istediğin her yerde olacağım. Özlemekte de geç kalma. Çünkü hayat bu; bir gün ben de öleceğim...