ARKADAS - SEVGILI OLABILMEK



Insan bazen arkadaslarina

sevgili gibi davraniyor.Sahipleniyor,kiskaniyor ama

girtlagina çökmeden.Tatli tatli flört ediyor ama

sinirlari asmadan.Birlikte gülmekten ölüyor,çok ama

çok egleniyor,dagitiyor,yerlere düsüyor,günün cilkini

çikartiyor ama o arkadas ya, sevgili degil ya,

hiç sorun olmuyor.Herseyi konusuyorlar, pek fazla

sansür uygulamiyor,sürekli anlatiyorlar,fazlasiyla

ilgili oluyor; kulaklarini kocaman kocaman

açip,dinliyor.En önemlisi de büyük bir çoskuyla

sonsuza kadar yapilan isler üzerine konusabiliyorlar,

çünkü is paylasilabiliyor,birlikte benzer

isler üretiliyor.Müthis bir keyifle dedikodu

yapabiliyor, hatta kendi karisini,kocasini,sevgilisini

bile çekistirebiliyor.Arkadaslik, bu açidan insanin

hayatini keyifle idame ettirebilmesi için büyük bir

avantaj oluyor.Ama insan sevgilisine her zaman arkadas

gibi davranamiyor. Bir kere elestiriler,haliyle bu

kadar net dile getirilemiyor. Sevgiliyle bir arkadasla

konusuldugu gibi her zaman rahat da

konusulamiyor.Tehlikeli sularda dolasmaktan kaçinmak

gerekiyor.Çünkü,sonuçlarini bedellerini ödemek

gerekebilir, burnundan fitil fitil getirebilir,dikkatli

olmakta fayda var.Çünkü sevgililik onuru çok kolay

yaralanabiliyor.Insan,sevgiliyken, evliyken çok daha

hassaslasiyor. En küçük seye bile ''Bana bunu nasil

yapar?'' oluyor.Oysa arkadasinin kaldirabilecegi

sinirlar çok daha genis.Insan her zaman sevgiliyi

dinlemek de istemiyor, bütün gün baska insanlari

dinlemis oldugundan yorulmus oluyor, gina gelmis

oluyor. Ya da karsindaki seni dinlemek istemiyor.

Ortama bir sessizlik çöküyor, ''Tetigi ilk kim

çekecek?'' diye gergin bir bekleyise giriliyor.Bir de

tabii sevgiliyle ya da esinle sabahlara kadar

gülünüp eglenilemiyor.Kalabalik içinde isin içine

baskalarinin ne düsünecegi girdiginden gerilim artiyor,

'biz''i düsünmekten ''ben'' karambole

gidiyor.Sevgiliyle baska bir koza yaratiliyor, o koza

içine giriliyor, hiç itirazim yok, o da güzel ama ayri

kategorilerdeki iliskiler gibi sanki: arkadas olunca

baska seyler paylasiliyor, sevgili ya da evli olunca

baska seyler paylasiliyor.En iyisi,en güzeli ama en zoru

da bu iki kategoriyi birlestirebilmek

galiba."Arkadas-sevgili olabilmek."Hem arkadasin hem

sevgilin gibi olabilecegin biri, hem arkadasligi hem

sevgililigi paylasabilecegin biriyle

üretmek,gülmek,aglamak, konusmak,çekistirmek çok daha

güzel geliyor.Kolay bir seyden söz etmiyorum

tabii.Arkadas gibi zamani geldiginde geri

çekilebilmek,uygun düstügünde de sevgili gibi

davranabilmek, bu iki rolü birbirine

karistirmadan oynayabilmek her baba yigidin harci

degil.Ama yapabilenler de yok degil. Yapabilenler

mutlulugu ve güzellikleri yakalayabiliyorlar zaten.