Konu: Tıp Sözlüğü

ÜLSER:Geniş anlamıyla deri ya da mukoza altı dokuları meydanda bırakan kronik yaralardır.


ÜLSERATİF KOLİT:Kalın barsakla rektumun kronik iltihabı ve ülserasyonudur.


ÜREMİ:Kandaki üre oranının normalin üzerinde olması halidir.


ÜRETER:Böbreklerle idrar torbasını birleştiren idrarın torbaya ulaşımını sağlayan tüptür.Her iki tarafta birbirinden bağlantısız olarak bulunur.


ÜRETRA:İdrarın dışarıya atılmasını sağlayan ve ıdrar torbasından sonraki idrar yoluna verilen isim.


ÜRETRİT:Üretranın iltihabıdır.


ÜROLOJİ:Kadın ve erkeklerdeki idrar yolları ve üreme sistemleri ile ilgili hastalıkları inceleyen bilim dalıdır.Bevliye.


ÜRTİKER:Hassasiyet sonucu ortaya çıkan deri döküntüleri ve kaşıntı ile belirgin bir durumdur.


ÜRİN:İdrar.


ÜROGENİTAL:Genital ve idrar yolları sistemi ile ilgili.


ÜROGRAFİ: Damardan kontrast madde verilerek böbrekleridrar torbası ve idrar yollarının belirli zaman aralıkları ile filmlerinin çekilmesidir.Üriner sistem hakkında teşhis amaçlı yapılan işlemdir

VAGOTOMİ:Vagus sinirinin etkisini ortadan kaldırmak amacıyla dallarından birisinin kesilmesidir.


VAGUS:Nervus Vagus onuncu kafa siniridir kafatasından çıktıktan sonra mide barsak sisteminin bir kısmına kalp ve akcigerlere dallar verir.Bu sistemlerin fonksiyonlarında önemli rol oynayan bir sinirdir.


VAJEN:Kadın cinsel organı.


VAJİNİT:Vajina iltihabı.


VAKSIN:Aşı


VARİS:Kirli kan taşıyan damarların fonksiyonel bozuklukları sonucu ya da kan akımının önündeki bir engel nedeniyle genişliyerek kıvrımlı bir hal almasıdır.Yüzeyel olduğu gibi derin venlerde de varis gelişebilir.


VARİKOSEL:Erkeklerde spermatik kordon venlerinin genişlemesi sonucu torbalar içersinde varis oluşumu.


VASKÜLİT: Damar iltihabı.


VAZODİLATASYON: Damar genişlemesi.


VAZODİLATATÖR: Damar genişletici etkiye sahip ilaç madde.


VAZOKONSTRÜKSİYON: Damarları büzülmesi kasılması.


VAZOKONSTRÜKTÖR: Damarları büzen etkiye sahip ilaç madde.


VAZOSPAZM: Damar kasılması büzülmesi.


VEJETERYAN:Bitkisel gıdalarla beslenen etyemez.


VEN:Kirli kanı kalbe taşıyan damarlar.


VERTİGO:Genel anlamda baş dönmesi hareket duygusu demektir. Ancak tansiyon düşmesi ile ilgili baş dönmeleri bu kapsamda değildir. Vertigodan kastedilen labirentit iç kulak iltihabı Meniere hastalığı gibi durumlarda olan baş dönmesi hissi Vertigo diye adlandırılır.


VİTİLİGO:Bir cilt hastalığı olup vücudun çeşitli bölgelerinde yer yer renk (pigment) kaybı ile karakterize normal bölgelerden keskin sınırlarla ayrılan beyaz lekeler.

YABANCI CİSİMLER:Vücudun belirli bir yerinde normalde bulunmayan her hangi bir madde yabancı cisimdir. Bunlara özellikle çocuklardabarsaklar kulak ve burunda rastlanır. Yutulan yabancı cisimler yemek borusunda takılabilir ya da tehlikeli olabilir.Bu nedenle bazen ameliyatla çıkartılmaları gerekebilir.


YAĞ EMBOLİSİ:Büyük kemik kırıklarında görülebilen bir komplikasyondur. Kemik iliğindeki yağın bir kısmı açığa çıkar ve yağ damlaları kan dolaşımına karışıp damar tıkanmasına neden olur.


YAĞLI DEJENERASYON:En çok kalp karaciğer ve böbreklerde görülür. Bu organlarda hücreler normal çalışma yeteneklerini kaybederler ve içlerinde yağ tanecikleri birikir.


YALANCI GEBELİK:Tüm gebelik belirtilerinin olmasına rağmen uterus boştur. Bu duruma yalancı gebelik denir. Daha çok psikolojik menşelidir.

ZAR: Anatomide makroskopik ya da mikroskopik boyutlu az ya da çok farklılaşmış ya da karmaşık yapıda geniş ve yassı katman biçimli oluşumların genel adıdır.


ZATÜRREE (PNÖMONİ): Akciğer dokusunun iltihabı. Çeşitli etkenlere bağlı olarak gelişmekle birlikte genellikle birincil ya da ikincil mikrobik etkenlerin yol açtığı akut ya da subakut hastalık tablolarını belirten bir terimdir.


ZAYIFLIK: Kişinin vücut ağırlığının yaşına cinsiyetine ve boyuna göre hesaplanmış normal değerlerden daha düşük olması.


ZEHİR: Hücrelere ve yaşayan dokulara kimyasal ya da biyokimyasal nitelikte zararlar veren her türlü madde. Zehrin en tipik özelliği bu zararlı etkisini en küçükdozlarda bile göstermesidir.


ZEHİRLENME: Bir zehrin vücutta emilmesiyle ortaya çıkan belirtileri anlatan genel terim. Görece küçük miktarlarda kimyasal ya da biyokimyasal etki gösteren zehir süresi ve ağırlığı değişebilen bir hastalıkhaline ya da ölüme yol açar.


ZEKA: Yeni sorunlara karşı uygun çözümler bulmak amacıyla zihnin tüm ögelerini amaca uygun kullanabilme yeteneği ya da gücü.


ZEKA GERİLİĞİ: Zihinsel gelişmenin yavaşlığı. Doğuştan gelen ya da bebeklik çağında ortaya çıkan zihinsel yetersizliğe bağlı olarak ruhsal gelişimi duraklayan kişilerde görülür.


ZEKA YAŞI: Psikolojide zeka testleriyle saptanan ve takvim yaşından farklı olarak belirli bir yaş grubuna özgü becerilerle zihinsel yetkinliği ifade eden ölçü.


ZİGOMA: Gözlerin alt ve yan kısımlarında elmacık kemiklerine karşılık düşen yüz bölgesi.


ZİGOT: Döllenme sırasında spermatozoitin yumurtayla birleşmesi sonucu oluşan hücre.


ZONA: Etkeni su çiçeğine de yol açan virüs hastalığı. Herpesvirüs.


ZOOFİLİ: Hayvanlara karşı aşırı düşkünlükle belirlenen hafif bir duygulanım bozukluğu. Genellikle aşırı duygusal destek konusunda saplantılı ve normal yoldan bu desteği sağlayamamış kişilerde (bekarlar çocuksuz çiftler vb.) görülür.