Ne gözlerim ne sözlerim sana anlatmıyor artık hiçbir şeyi, degil mi?
Bana degiştiğimi söylüyor herkes. Sessiz ve buruk bir duruşum varmış, kaybolmuş gibiymişim. Kaybolmadım ki… Hiç bulunmadım ki…

Ah dostum beni kimseler anlamasın isterken neden anlatayım ki hislerimi… Neden yeniden aynı anlamsız gevezeliklere bürüneyim ki. Üstelik geceler hala dün kadar siyah. Yıldızla...rımı neden tüketeyim…?

Hüznü bana yakıştırırdın sen. Merak etme Yarim, aynı güzellikte devam ediyor hayatım. Değişen tek şey var, artık gözlerim yaşarabiliyor. Akmasa da sık sık nemleniyor gözyaşım. Kurumuyor artık rüyalarım.

Sana yazar mıyım bi daha, bilmiyorum. Yarim, durduğum yerde sanırım gizli bir göç yaşıyorum.

Sılam yok, hiç olmadı. Ben, kaybolmaya gidiyorum…

Dua ile…