Emanetim olsun yüreğin bırak, aklına gelmeyen başına geLsin, kendini bana bırak…
Hadi ne duruyorsun tut ellerimden, özleminin sıcak terlerini çarp yüzüme, üşüyorum…
Keskin ayazlarla bükme belimi.
Unutma, Ay ışığı değiL odana yansıyan, geceyi giymiş sana gelmişim güL kırmızı nefesimle, ne yol bilirim ne iz.
Korkma, sarmaşık misali sokul masallarıma, kimbilir ne destanlar yazacağız daha..!
Almayacağım seni senden, yaralamayacağım…
Dört mevsime kor düşürsem de yakmayacağım ellerini, gözlerim cehennem ateşi de olsa sakınma.
Anla artık, ait olma “emanet” ol yüreğime…
Beni kabul et yürek yangınımla, sen yanmasan da olur..
BEN....
S e n i Y a ş a m a k İ s t i y o r u m..!