Yaşamak var ya
Can çekişircesine, kul olurcasına
Bu benimdir diyemeden
Hep tükenerek
Bitmek bilmeyen bi kavgada
Taraf olamadan

Yaşamak var ya
Toprak kokan yanık tenle
Sırtındaki yükün kamburuyla
Beton duvarların arasında
Katetmeye çabaladığın mesafeleri
Aşmaya çalışırken
İçine aldığın her nefeste
Var olmaya çalışmak gibi
Doymak gibi
Doyuramamak gibi

Yaşamak var ya
Uçurumun kenarında
Arkandaki dağın korkutan heybeti
Sırtına sıvanırken
Tabuların gölgesinde
Haykırmak
Boğazındaki damarları yeşertircesine
Burdayım diyebilmek.