Konu: Hep Sonradan...

Yazamıyorum. İçimde bir şeyler kopup gidiyor ve ben kendimi ifade edemiyorum. Kelimelerin içi boşalıyor sanki. Hepsi bir cümle kurmaktan aciz. Zaten cümle oluştursalar da boş ve anlamsız olacaklar. Öylece akıp gidiyorlar aklımdan. Aklımın en derin yerlerinde kayboluyorlar. Gülmek de gelmiyor içimden. Karanlığım… Bir kıvılcım arıyor yüreğim ama yorgunluktan bir adım bile atamıyorum. Son bir adım daha atsam her şey bitecek sanki. Ama ben o basit fiziksel eylemi yapamıyorum. Kafamın içi insan mezarlarıyla dolu. Öksüzüm… Hiç olmadığım kadar. Yalnızım… Ölüm döşeğindeki yaşlı bir adam kadar. Umudum yok, inancım yok, mutluluğum yok. Bir tek çayım var o kadar. Çay içelim o zaman…

Eskiden yeterdim kendime
Artardım bile
Şimdi ne yapsam nafile! …
Ve
Kim demiş ‘can eskimez’ diye
Bu can tedirgin tende
Can da eskimiş
Ben de.."

Yalnızlığını kendisi seçen insan, onu kiminle paylaşacağını da kendisi seçer...

Ben basitim kızım. Uzatırım ayaklarımı, yakarım sigaramı… Öylece televizyon izlerim. Haa bir de senden ince bellide çay isterim. Sanma ki bu sana sarılmayacağım ve öpmeyeceğim demek değil. Öyle seni el içinde öpemem. Ama evimizde de tenine dokunmadan yapamam. Mesela en aşağı ayaklarım dizlerinin üstünde olmalı. En güzeli ise senin bana sarılmandır. Yemeklerine bir şey demem. Ne koysan önüme, yerim. Bu demek değil ki seninle hiç uğraşmam. Ama kırmadan… Bak baştan söylüyorum çocuğumuz olduğu zaman göbeğimi de salarım. Ee ne de olsa göbeksiz baba olmaz değil mi? Geceleri ne olursa olsun seninle uyumak isterim. Öyle amerikan devşirmesi yatak ayırma filan bilmem ben. Aynı yatakta olalım da sen sarılmasan da olur. Sabahları sulu şakalar sevmem, tercihim öperek uyandırmandır. Kahvaltıda sen ol bir de çayım olsun yeter. Öyle her akşam da gezemem. Çünkü işte yorulurum. Yani senin sürüklemen gerek. Haa zorlama demişken, inatlaşmayı sevmem. Alttan al her istediğini yaparım. Ne demişler; tatlı dil… Öyle çiçekçiden çiçek alıp getirmemi hiç bekleme. Toprağında açan güzel bir çiçek bulduğumda ben sana getiririm. Her gün güzel söz de söyleyemem. Uzunca öperim, kokunu içime çekerim. Sen anla… Bu demek değil ki sana hiç şiir yazmam. Onlar için zamanının gelmesini beklemen gerek. Hazır yeri gelmişken söyleyeyim giyimine karışmam. Ama öyle çatalı gözüküyormuş, mini etek, mini şortmuş ben bilmem. Biz erkekleri bilirsin giyinmesini bilmeyiz. O sebepten bu görevde senin. Sanma ki her şeyi sana yaptırırım. Mesela perde işleri bende. Sonracığıma salata işleri de bende. Güzel çay da demlerim ha. Ama senin elinden içmek tercihimdir. Bu kadar anlattım, bu odun diye düşünme. Çiçek de açarım sana ama mevsiminde. Nasıl ki papatyalar mevsiminde güzelse öyle. Son bir şey daha var. Evde sessizliği severim. Sana sarılıp saatlerce konuşmasam da olur. Çünkü huzur benim için senin kalp atışlarını duymada. Bu sebeplerden iyi düşün. Zira sana eğlenceyi değil huzuru vaat ediyorum…

Olmadı bu…
Cumartesi yalnızlığı edindim kendime
Çayım ve sigaram…
Onlar da yalnız.
Ellerim ayaklarım üşüyor.
Onlar da yalnız.
Kış biraz da bunun için var sanırım;
Yalnız yerlerimizi sızlatmak için…

Boşuna yağıyor yağmur...Birlikte ıslanmayacağız ki.....
Boşuna bu nehir......Çırpınıp pırpırlanması.....
Kıyısında oturup göremeyeceğiz ki...Uzar uzar gider..
Boşuna yorulur yollar..Birlikte yürüyemiyeceğiz ki..
Özlemlerde ayrılıklar da boşuna
Öyle uzaklardayız..Birlikte ağlayamayacağız ki
boşuna..Boşuna yaşıyorum
Yaşamı bölüşemiyeceğiz ki ..

Masallar anlatılır, Aşk'a dair, gerçek olan duygularla. Absürd, akla zarar hikayeler yazılır, hisler denizinde dalgalanan cümlelerle.
Aşk'ın gerçek olduğunu fısıldar şairin dizeleri, bir Aşk'ın ruhundan damla damla dökülür notalar, bestekarın ezgisine.
Zarif bir dokunuş Aşk, tekrar tekrar yaşanılası anların zamanı...

“Aslında konuştuğumuz filan da yok, düpedüz açık açık, çığlık çığlığayız..”

Hayatımız alışkanlıklarımızla dolu.Bir sürü takıntılı şeylerimizin arasında elbetteki bir insana da zaman ayırmak bu işin kuralı.Sevdiğiniz kadını daha çok sevin lütfen şu aralar.Nede olsa mevsimi geldi artık.Yanınızdakilere onu nasıl sevdiğinizi anlatın, ona değer verdiğinizi belli edin.Anlamasını beklemek yerine,göstermeyi tercih edin.“Ne gerek var ya, bilen biliyor” demek, kaçmanın ilk farzı maalesef insanda.
Hayat üzmek ve düşünmek için çok kısa.Gerçek aşkı bulmak lazım diye düşünmeli.Oysa hayatı boyunca arayıp bulamadan yaşlanan tonlarca örneğin arasından çıkartılacak derslerde olmalı…Nere saklandıysa bulunduğu delikten dışarı çıkarmasını bilmeli insan. İnsan dediğin önce mutlu olmayı bilmeli. Sevgiyle, mutluluğun karışımıdır aşk. Bir iksir gibi düşünmeli.
Bir kadın incindiğinde değişir diyorlar.Haklılar da…Biz doğası meşeden gelen, geldiği zannedilen erkekler de,tam özmüseyemediğimiz için bocalar dururuz nedenleri,acabaları,belkileri maalesef.Sonucu hep yalnızlık bu soruların. İnsan yalnız olmaktan pişman olur mu? Yalnız olmak bilerek mi yapılır?….Maalesef şu hayatta yalnız kalma diye bir şey var! Yalnız kalıyor insan..Ama hepsi kendi tecrübesizliğimden.
Sabahın köründen gecenin körüne kadar bir insan başka bir insanın her zerresine ihtiyaç duyar mı? Biz duyuyoruz artık bu çağda…!
O yüzden fırsatınız varken hala ;


Biz erkekler makyajsız kadınları,siz kadınlar sizi avuçlarınız dan öpecek adamlar sevin lütfen….