Konu: Hep Sonradan...

"adındaki harf kadar alfabem"

Ölürsem Yazıktır Sana Kanmadan..

Kendime Yalanlarla Tutunuyorsam Kime Ne

Kendimi Sende Unutuyorsam Kime Ne

Sende Susuyor, Sende Konuşuyorsam
Sende Uyuyup, Sende Uyanıyorsam
Vuruyorsam Talan Olan Umudun Mahzeninde Kendimi
Kime Ne, Kime Ne Kendimi Kanatıyorsam Senin Düşüncende
Yalan Yada Gerçek, Sen Sakın Gecesiz Uykularda Üşüme
Ben Üşüyorum Kime Ne...

Görmüyorsun,
Attığın her adımda
Ruh da gidiyor bedenden...
Sevgilim,
Biraz ağır olsun bu veda
Bir zamanlar benim ömrüm gecerdi
Senin simdi çıktığın esikten...

Avuç içleri Ela kokan bir kadın bana gülüşünü bağışladı
Sonradan öğrendim tebessüm ne demektir
Göz renginin kokusu mu olur?
Bunu bana o öğretti..

Bir gün biri gelir
Astığın ceketin üstüne
Kendi hırkasını ekler..
Sonra tebessümle sorar
"Kahven nasıl olsun"?
İçin ısınır..
Böylesi Eylül'de gelir...

hatırla sevgilim, mutlaka sen de hatırla
o kadar çok kovaladık ki hayat içersinde
kendi kendimizi
mecali kalmadı hayatların başka hayatları yakalamaya!

'beni sevmene asla izin vermeyeceğim'
diye yazmıştın kapımdaki not defterine
ben de eklemiştim altına:

'aşkı dövmek lazım
kalbe terbiyesizlik ettiğinde! ..'

Sonu Gelmiyor Dilimdeki Hicaz Küfürlerin

Hep sonradan; anlıyorsun beni sevdiğim..
Rutubet kokuyor cümlelerin..
Oysa ki ben sevgine muhtaç, kokunu arıyorum.

İşte gidiyorum,
Hiçbiriniz, hiçbir dilde beni anlamadınız.
Ben başımı verdim, sizinse
İnsafsız bir linç oldu karşılığınız...