ÇINGIRAĞIN ÖLÜMÜ


( Ç ı n g ı r a ğ ı n Ö l ü m ü 1 )

bir sesevinde doğdum
inanırım çanların ölümüne
fırtına dinince kıyacağım kendime
sen çizince ben oldum
inanırım kumlu ellerine
sen yitince kıyacağım kendime
bakır damlasından soğudum
inanırım zehirli yüreğine
şart olsun kıyacağım kendime

( Ç ı n g ı r a ğ ı n Ö l ü m ü 2 )I

zaman batıyor Margaritasu dolu
yol saatlara
bir kurtçuk geçiyor
beynimdeki kumdan
ses göçüyor Margaritaçanlar ölüyor ses
evlerin de dili kurtlanıp çürüyor
ölüm giriyor yalnızaçık kapıdan

II

ses ölüncekimse kimseyi çağıramaz
ikimizin gizli sevdasıbir incinin yüreğinde
bulunamaz
zaman yanınca
ölüm de bırakır arkadan vurmayı
gelip evlerimize yerleşir
giyer geceliklerimizi
kan kabuklu bedenine
yataklarımızda yatar
herkes göçünce
ölüm yalnızlığını yaşarson kez duy tenimi
ve kokla beniben yitince
belki yeni bir tufan kopar

( Ç ı n g ı r a ğ ı n Ö l ü m ü 3 )

adımlarım bir yere götürmüyor artık beni
çiziyorum kıl üstüne
küçük çıngırağın ayak izlerini
gözlerimsönüyorlar bir bahçede
katran güle sarılıyor
uzun uzun öpüşüyorlar
birleşiyor
cennet ve cehennem
tanıyarak bedenlerini
dil ve damak gibi
adımlarımbir yere götürmüyor artık beni
yağmur saralı bir dilenci
devriliyor ardımsıra
yürüdüğüm her sokak
duvarlaştırıyor kendini
ellerimeriyorlar bir bahçede
kopuyor küpelerin halkası
kemerlerin tokası
yalnızlık delik ağlarıyla
avlanıyor içimi
adımlarım
bir yere götürmüyor artık beni
küçük bir çıngırağım
çalıyorum kendi kendimi
Adnan ÖZER