Sormuşlar “ezelde aşk var mı? ” diye


Ben kalpten vuruldum doğmadan önce.


İster azap deyin ister hediye


…Meçhule sürüldüm doğmadan önce.





Yılmadan ben bana beni anlattım


Günahı tövbeyle yıkayıp attım


Ebed kapısında ölümü taddım


Kefene sarıldım doğmadan önce.





Gönlüme sevdanın güneşi doğdu


Şüphe iklimimi ışığa boğdu


İlk yağmurum Kâlûbelâ’da yağdı


Bulandım duruldum doğmadan önce.





Sevdim, sevgiliye giden yol uzun


Şerbetini içtim ateşin, buzun


Bazen girdabına düştüm sonsuzun


Çok öldüm-dirildim doğmadan önce.





Duydum ki var varmış, yok yokmuş güya


Gerçeği alt etti gördüğüm rüya


Kendi kopyam imiş meğer şu dünya


Düşündüm, yoruldum doğmadan önce.





Ezelde, ebedde aşkı gördüm ben


Mezarda, mabette aşkı gördüm ben


Gazapta, rahmette aşkı gördüm ben


Aşk ile karıldım doğmadan önce.