Kum saatinin dolduğunu söylediklerinde bana inanmamıştın ellerim başımı kavradığında çare yok sandım ansızın tüm sesler sustu gördüklerim canımı acıtmadı tüm dünya benim için savaşıyordu doğruydu içimden çıkmamış sözler yalanı havada yakaladığında sevgi bir kurşundu kanatsızca sırtımda bir dövme gibi iz açarak derimi parçalayıp girmişti yüreğime bu kurşun uzun süre sızladı durdu geçmedi acısı beni susturdu gittim bir gün hepten gittim ellerimde boşluğun huzursuz kayganlığı.

Her ayak sesinde izliyordum metalin soğuk tınısını bunun farkında mıydı bilmiyordum uzaklar sorunsuzdu ben bu oyunda iyi değildim kabullendim ve gittim diğerinin her sessizliğinin tırnak aralarında kalmış deri parçalarını koparmakla geçtiğinde zaman .

Masum olmayan bir canavar yaratmıştım benim olmasını çok istediğim
Küçük sevimli canavar ! İşte ben bu yüzden suçlu gibi uzaklaştırdım metalin soğuk yüzünü kendimden geri çektim sessizce ellerimiyüzüme doğru bir göz bakmıyordu hangi pencere benim dünyama yakındı ki kimsenin bilmediği bir aralık kapıdan yüzünü göstermeye sesini duymaya hasretken tutkuyla kanatsız kalmıştım. Bir pencerenin üzerindeki lekelere Hapsolmuş kalmıştı çok sevdiğim soğuk metal kadın saramadığımKoklayamadığımiçimde binlerce söz biriktirmiştim oysa.


Ben bir tek kelime dahi konuşmadım. Arabaya doğru yürüdüm anahtarlar kapıyı açmıyordu
Tüm Arabalardan bıktım anladım yürüdüm kandırılmış gibi sessizliktekavurucu sıcak vuruyordu üzerime ihanet değildi metal kadının yaptıkları hangi pencereden bakarsa baksın pislik yapışmıştı bir kere üzerine hayatı da bu lekeler gibi kendi gibi karaydı kızamazdım içinden gelenlerle yürümesine engel olamazdım kendi yolunda ateşini seçmişti soğuk metal kadın kendini ısıtacak bir kazma sapı bile olsa yakacaktı onu kendi duygularıyla düşünmeden ardıma bakmadan uzaklaştım seslendi ardımdan duydum fakat hangi cevap benim içimi rahatlatmaya yetecekti güldüm sadece
Okudum günlerce fakat cevabı anlamsızdı vazgeçiş kartları çoktan oynanmıştı şimdi başım bu denli ağırken nasıl bir son hikayemin mutlu bitmesini sağlar sorarım HERŞEY BıraKTIĞIN GİBİ yarım......

Nereye Gidiyor Bu düşünceler?-? Ulaşılmak istenen bir yol değil gördüklerimizdüşünceler yaslı yanlızlıklarda anlamsız ağır bir duman var inkar etmiyorum yolun sonunda gördüğüm hafif meşref bir kadını içime almakta aceleci davranan

Bırak Kadınlarıda geçtim etime işleyen yanık yaralar gibi iz bıraktı bir çoğuderdi yok belki de aklımda yinede yürüdüm ve uzaklaştım puslu havanın kadın kokan yalıtılmışlığında büyük şehrin ışıklarını andıran gülüşlerle gönlümü eylendirdimpatikalarında bıraktığımı sandığım izler çok çabuk silinirlerdi bilirdim ben giderken ardımda yeni mide bulantılarına izin verdim gidipte adam akıllı birilerine çarpsın diye sevdiklerimKime yol verdiysem yürümekten yorgun düştü sessiz ürkek bitap göründü bu zırhın ardında nice kalpler kırdı kendininki de paramparça olmuştu
her önüne gelenle sevişti gönlüm oyunlar oynadı Durdurdurmadım nedensiz ellerimle ansızın bir yol ayrımında üzerimden akıp giden hayatı. Bir tek sevdiğimi durduramadım yüreğimdeki Gitti bitti Papatyanın son 1 -2 yapraklarığıyla ellerinden toprağa karıştı ....

Dünya yörüngesinde sizin için dönüyor. Okyanuslar sizin için yükselip alçalıyor.Kuşlar sizin için Şakıyor Yıldızlar sizin için görünüyorKimliğinize dair düşündüklerinizin bir önemi yok Siz evrenin seçilmişisiniz Yaşamın mükemmelliğisiniz. Mutluluk Sizinle Olabilir