Konu: Kısa ŞiirLer

Unuttum ZannettiLer Adını, Sesini SoLugunu !


Söküp Attım ZannettiLer YokLugunu,


Seni ßende KayboLdu Zannettiler Çıkarmadım Sesimi SoLugumu !


OnLar Hiç OLmadın ZannettiLer !


Oysa ßen Gece OLdu Sana DaLdım, Sabah OLdu SeninLe Uyandım,


YokLugunu Sineye, Umudumu Yüregime vurdum !


Gündür Gelir Geçer Deyip Durdum,


Hergün Biraz Daha Artan Sensizliğe Kafa Tuttum


Ama


MutLu OL Seni Unutamadığım Yerde Kendimi Unuttum...

SEN’din ey Aşk…


Güzle gelen sendin ey aşk, sıcacık!
Üzgün yeşiller arasında büyüyen…


Uykusuz ve sarhoş ve yılgın bir gecede
Sendin ey aşk, yaşamaya el eden!


Sendin ey aşk, habersizce gelişen çocuklarla!
Anılarımızda bir dizi, bitip tükenmeyen…


Sendin ey aşk öfkemde güzelleşen!
Sendin, geldim; yorgun içine giremediğim evren…


Durmadan öğüten, durmadan hem ince
Sendin ey aşk, sendin, o rüzgarsız değirmen!


Direncimde, sendin ey aşk, hem de en!
Sızar kan, acısız, uzanmaz, kesik ellerimden..

Kalbinizin Sesini Dinleyin…
Koşulsuz sevmek için koşulların değişmesini beklemeyin.
Metal sözcükler kalpleri yaralar, sevgi sözcükleri onun için pamuktan yapılmıştır.
Yüreğinizden taşan, sevgi değil sizsiniz aslında.
Issız bir adaya düşseydim sevgi sözcüklerini her yere eker, meyvesiyle ruhumu doyururdum.
Sihirli sözcüklere yalnızca sihirbazların ihtiyacı vardır. Sevgi sözcüklerine herkesin.
Sevgi sözcüklerinin tercümana ihtiyacı yoktur.
Harikalar yaratmak istiyorsanız kalbinizin sesini dinleyin.

Sakın Üzülme
Ben sana canın ne istiyorsa yap demedim ki.
Benim kalbim beynimden büyük. Bu seli durduramam. Kapılıp giderim dedim.
Ben üzüldüm mü?


Tabi ki üzüldüm.
İçimde bir boşluk var şimdi. Ama sen sakın üzülme.
Sen üzülmezsen belki ben kendimi toplarım.


Belki…


Her şey olacağına varır.
Sen affedilecek bir şey mi yaptın sanıyorsun?


Yoksa sana kızdığımı mı?
Avuçlarımdan bir kuş gibi kaçıverdin diye sana kırıldığımı mı?


Yanılmışsın.


Bunların hiç biri değil.
Ben korkuyorum sadece.


Sensiz geçecek gecelerden ve gündüzlerden, günlerden ve haftalardan ve dahası yıllardan.
Nasıl en güzel mutluluklar benimle olabilir ki?

İmkansız Şeyler…


Ne zaman elime bir kağıt alsam,
Siner güzelliğin kelimelere..
Yumsam gözlerimi seni seyrederim;
Devamlı bir musiki kulaklarımda sesin…
Mevsimler seninle başlar, seninle biter
Yıl on iki ay benimlesin.
Ne zaman bir gemi görsem limanda,
Alıp başımı seninle gitmek isterim.
Umurumda değil bu oyunlar, bu düzenler
Anlasana; seni arıyor ellerim
İmkansız düşünmemek gecelerce seni,
Ve sevmemek ömür boyunca, bir gün değil
*Başka çaremiz yok, beni unut* demiştin
Mümkün değil çigan gözlüm, mümkün değil…”

Sen'den Sonra
Bir kez sevme hakkım vardı.. Ve ben milyonlarca insan içinde bu hakkımı sende Kullandım…! Nerden bilebilirdim senden sonra, birisi aşk dediği zaman, dudaklarımda sus, gözlerimde yaş kalacağını.. Bir kere giyilen her eşya ikincisinde biraz daha bollaşır.. Sen tam olmuştun üstüme? Şimdi kim gelse, bedenime göre aşk bulamıyorum…


Sen‘den sonra Hayat varmı bilemiyorum…

Bin Kere Daha Seveceksin


onu, sevebileceğinin en yücesiyle sevdin.
titreme daha fazla kalbim.


bağışla kendini artık onu da
bırak gitsin.
bırak gitsin.


o senin ezel gününden kaderin
sen onu nasılsa bin kere daha
seveceksin

3 Noktam


Cümlenin sonuna koyulan 3 nokta o cümlenin bitmediğini,bitmeyeceğin anlatırmış
Peki ya başına koyulunca ne olurmuş?
Sen benim hiç başlamayan cümlemsin demek olmasıgerekir
Hem başına,hem sonuna koyuyorum noktalarımı
Sana başlayan bütün cümlelerimin
Ne demek istediğimi anla diye…
Hiç birşey söyleyemediğim anlarda bile
Aslında o kadar çok şey söylüyorumki
3 noktayla başlıyor
3 nokta koyuyor ve bitiremiyorum başlayamayan cümlelerimi
Yani SENİ…

Gezerim sağda solda ne yerim var ne yurdum
Bir hedef tahtasının orta yerinde durdum
Geldi geçti günler yüzünü göremedim
Bi gelipde yanına ne haber diyemedim
Beyazlandı saçlarım seni unutmam unutamadım…
Senden uzak hasret çıktı kurada
Olsun sevdiğim olsun benim yüzüm gülmesin
Kimse acıyıp gözyaşlarımı silmesin
Bize sebep olanın acıları dinmesin…

Sèn gidèrkèn násılmıydım?


Çárèsiz’dim,nè gitmè diyèbilirdim sáná nèdè kárşıná çıkıp gózlèrinè ßákábilirdim.


Sáná vèdâ ßilè èdèmèdim!


ßáná kálán susmáktı,çúnkú gidişinè sèyirci olmáktı..


Sèn gidèrkèn násılmıydım?


Ânlátáyım..


Koskocá ßi ormán yánıyordu vè ßènim gózlèrimdèn ßáşká yèrdè su yoktu.


Èlimdèn ßáşká ßişèy gèlmèdi sádècè áğládım..!