Ben Gidersem Öyle Sessiz Olurki Gidişin


Ben gidersem öyle sessiz olur ki gidişim
Bir su gibi akar geçerim önünden
Öylece bakıp kalırsın geriden
Akıp geçtikten sonra ömründen
Belki senden eksilen bir şey olmaz
Ama bir daha,
Ne sevdayla yüreğine dokunan olur
Ne istekle tutuşturan tenini ben gibi!
Ben gidersem yalnız gitmem
Seni de alır giderim aklını da!
Bir rüzgâr gibi geçerim önünden
Dağılan hayallerin arasında
Bir yıldız gibi kayarım gözlerinden
Öyle hemen anlaşılmaz yokluğum
Yavaş yavaş zehirlenir dimağın
Hani 'gün boyu kanına karıştığım' gibi
Usulca çekilirim damarlarından
Benli atan şakakların durur
Silinir gözlerindeki rengim
Uzun bir zaman tüm renklerde
Beni ararsın, illaki yeşilde illaki mavide
Ben gidersem bilirsin ki
Dolmayacak yerim…
Ne gözlerine aşkla bakan olacak
Ne içten içe büyüten seni, ben gibi
Ben gidersem sessiz giderim
Bana yakıştığı gibi
Bir rüyaydı uyandık derim
Bir masaldı bitti
Tüketilen her şey gibi
Son bir nefes gibi bitti bitti derim…
Ne isyanımı duyarsın
Ne göğsümde boğduğum çığlıklarımı
Ne ağladığımı görürsün
Ne yakarışlarımı
Ben gidersem!
Sağır eden sessizliğim kalır geride…


Dönay Kurt