Bir bebeğin gözyaşında saklı sensizliğim,
Nicedir bükülmüş bir çift dudak halindeyim.
Bir elma kurdu çekingenliği var, bakıp bakıp kaçan,
Tedirgin göz kaçırmaları yaşamaktayım,
Gözlerine değdikçe gözlerim.
Parasını düşürmüş bir çocuğum ben;
Annesine söylemekten korkan
Bi ısırık alınıp, soğumuş çayın yanına;
Aceleyle terkedilmiş bir simitim ben…
Buz tutmuş kaldırımda yürüyen biriyim ben;
Jilet zeminde artistik patinaj tadında
Ayakta kalmaya çalışan.
Yeni sulanmış bir çiçeğim ben;
Yüzüm gözüm ıslak-ağlamaklı...
Uzun zamandır böyleyim ben,
Aslında ben senim,
Seninim!
Aldığım nefeslerin anlamı,
Kuytularında saklı.
Sen yokken; sol yanım sancılı...
-Herşeyim, yârim; hiç elde edemediklerim kadar uzak
Ve
Herşeyim yarım; hiç olmadığı kadar -,
Senden arta kalan, aslında bölük pörçük bir adam…

Oğuz Bal