Gidiş Tek Kişiliktir

Yorgun ve bitkinsin, gözlerini aralayan küçük bir ışık süzülmesi,
Bitmiş bir gecenin esareti bedeninde,
Hece hece duruyor,
Hayallerin gitmiş ardına bile bakmadan umursamadan seni ,
Ellerin soğuk bir uyanışın celladı olmuş,
Söküp atmış maviye çalan gökkuşağı düşlerini.
Uyanmaya çalışıyorsun başlayacak yeni bir günün yorgunluğu üzerinde,
Gözlerin direnir , bedenin dinlememektedir seni,
Kalkıp sıyrılmak istiyorsun bu tükenmişlikten,
Ben normalde böyle değilim diyorsun kendi kendine,
Şimdi seni saran keyifsiz bir uyuşukluğa karşı koyuyorsun,
Başını kaldırıyorsun yastığından yavaşça,


Bakıyorsun ve o gitmiş,
Düşler terk etmişti seni,
Dudakların kıpırdıyor, fakat duyamıyorsun kendini,
Acımı dindirebilirim diyorsun,
Kurtulup kaçmak istiyorsun bu gidişten,
Anlamıyorsun kendini anlatamıyorsun,
Gösteremiyorsun kendine nerenin acıdığını ,
Dindiremiyorsun öfkeni,
Kanayışların öldürüyor seni,
Bir kaçış yolu arıyorsun,
Sonra gitmek diyorsun, tek çare kaçıp gitmek,
Kendini sonsuz bir girdaba bırakıp gidiyorsun,
Sana bakan boş gözleri süzerek.