Madem öyle gidecektin
Kendini alıştırmamalıydın daha fazla
Hala ışık açık mı olsun kapalı mı olsun sesleri kulağımda
Ki senden sonra mumları dahi atmadım
Dolabımı açık tutuyorum
Giysilerime sokulan kumral kokunu sık sık azarlıyorum
Daha fazla içime işlemesinler diye
Tutup enselerinden atasım geliyor
Kime anlatıyorum ki
Hala saçlarını yatağımdan topluyorum.
Haklısın,bitmeliydi
Enkazın ortasındaydık belkide çırpındığımız
Gibi cümleler kullanmak istemiyorum
Aşk bile barındırmıyor böyle sözleri
Kendi şapşal dünyasının ispatında.
Hiç birşey mahal vermiyor alışkanlıkları yıkmaya
Bir tabu gibi,yanı başımda duran öfkem gibi
Üstümden silkip atmalıyım
Yada kimsenin günaydınları olmamalı, gecesi iyi geçmemeli
Huysuz ve alınganlığım bir salgın gibi ilerlemekte
Ölüyoruz!