Üşüyorum anne sarıl bana.
Acılarım giriyor koynuma çok soğuk
dönelim anne!
lütfen dönelimçocukluğuma
dizinden sakın ayırma
gitmek istesemdegönderme anne.
Dayanamadığım acılarda/yım
Çığlıklarımı gizliyorum odamın ücralarına
duvarlarım/a çarpıyorkanıyorum anne görmüyor/sun;
Ben çocuk olmakdan vazgeçmedim anne
kışın en ayaz gecesindeyim sanki
Düşler/im donuyor anne.
Öksüzlüğümü yüzüme vuruyor gece
Dönelim annelütfen dönelim o günlere!
Bahçemizdeki kasımpatlarından demet yapayım;
Sen beni azarla ben saklanayım duvar arkalarına
[COLOR=#009900 !important]Kan[/COLOR]ıyor yaralarım annekabuk bağlamadılar daha
Dur anne dokunma…!!
Çocukluğumu kaybettim anne
Gençliğimde soluyor
Tut elimi bırakma anne!!
Dokun göz yaşlarıma sarıl bana
Omuzlarıma ağır geliyor bu kadar acı…
Yeteeerr…!!
anlamadılar beni
Anlatamadım anne…
Güzel şey değilmiş büyümek öğrendim
Hayallerimi darağacına astılar annem
ben ise köpek gibi gizli saklı köşelerde acıyla inliyorum;
Yavaş[COLOR=#009900 !important]ca[/COLOR] ölüyorum…
Dut ağacının dibinde bıraktım çocukluğumu
Döndüm bulamadım…
Benden geriye kalanlarımiras eyliyorum
Göz yaşlarımı sevdiğime bırakıyorum anne.
Ağlasın benim gözyaşlarımla
Bana borçlu olduğu gözyaşlarımı
Cesedimin üstüne ağlayarak ödesin
Benden aldığı emanetiyle…
ben kıyamam onun bir damla gözyaşına.
G
İ
D
İ
Y
O
R
U
M
Anne!
Duyulmuyor ayak seslerim artıık
yolculuğum başlıyor anne.
Son kez yıldızlar düşsün ayak uçlarıma
Kalemim son kez acıyı kussun
Sevdiğime söyle anne;
Bir şişe içinde umuda yüzdürsün bu son mektubu
Hoşçakal annem !
Vakit tamam.
Ben gidiyorum…