bitti,
artık yokum,
söylediğim cümlelerim sende kalsın,
yaptıklarım arkamda, ellerimle topladığım çiçekler yastıklarında,
beraber tatilimizin anısı deniz kabuğu aynanın önünde,
sende kalsın,
sen de kal geride...gidiyorum,
söylemediğim cümlelerim benim,
hem farklı görünmeye çalışıp,
hem "herkesle aynı" olduğun savların seninle kalsın,
ben artık cümlelerimi kendime saklayacağım,
haketmiyorsun,
bu kadar net şimdi eski puslu hava,
buğulu cama yazdığın "günaydın" ın yanına iliştirdim,
çok sevdiğin pembe not kağıdında hayatımız şimdi,
"elveda"!mevki, makam, para, şan, şöhret;
daha yakışıklısı, daha iyisi, daha, daha, dahası!
neye değer veriyorsan onlar kalsın seninle,
boğul, kaybol onların içinde...neye değer verdiysem her şey benimle birlikte,
anlaşamadığımz buydu seninle,
şimdi "her şey" seninle,
benimle gelen tek "benim" gene...neye değer verdiysen artık,
onlar kalsın seninle,
"ben" hariç yine!