2013 Cannes Film Festivali’ne katılan ve Fransa’da en iyi film dahil 5 Cesar ödülü kazanan “Ben, Kendim ve Annem” (Les Garçons et Guillaume, a Table) gösterime girdi. Guillaume Gallienne, filmi kendi yazdığı aynı adlı oyundan sinemaya uyarlamış. Ama filmde bir tiyatro havası yok. Gallienne, yönetmen olarak imza attığı bu ilk filmde sağlam bir sinema dili tutturuyor. Öykü baştan sona otobiyografik nitelikler taşıdığı için filmi Gallienne’in geçmişiyle yüzleşmesi ve ailesiyle hesaplaşması olarak görmek mümkün. Ama Gallienne’in asıl amacı, kişisel deneyimlerinden yola çıkarak büyüme sorunlarına ve cinsel kimlik meselesine alternatif bir bakış getirmek. Gallienne, çocukluğu ve gençliği boyunca annesi tarafından bir erkek olarak görülmediğini anlatarak başlıyor filme. Genç Guillaume da farklı olduğunun bilincinde. Öncelikle erkeklerin değil, kadınların dünyasını seviyor. Kadınların her şeyine hayran... Onlar gibi olmak istiyor ve kadınsı olmayı erkeksi görünmeye tercih ediyor. Film işte bu keşif sürecini anlatıyor...