Konu: Ne Özlemekten Yoruldum , Ne de Sensizlikten Duruldum

Ne özlemekten yoruldum...
Ne de sensizlikte duruldum...
Kollarım yoruldu boşluğunu sarmaktan
Borçlanmış gibi sensizliği yaşıyorum
Yoruldum koşuşturmaktan...
Aşkım nefesim hayatım...
Sensiz bir hiçmiş gibi
Boylu boyumca uzanıyorum yokluğuna
Nefes alamadığım dar sokaklar buluyorum
Adını arıyorum dağılmış çöp torbalarında
Ateşler yakıyorum...
Savuruyorum savruluyorum
Dudağının üstündeki küçük yara izinde boğuluyorum
Sensizim
Seninleyim
İçinde ve dışındayım
Gidip geliyorum
Uzaklaşıp sana koşuyorum
Gelip kurtarmayacak mısın beni
Uçurumlardayım...
Sana düşüyorum
Yorgun akşamlardayım sana doğuyorum
İğneleri batıyor sabahların
Söküp atıp sana uçuyorum
Tutmayacak mısın beni...
Ne özlemekten yoruldum
Ne de sensizlikten
Bitirmeyecek misin beni?
Soyup atmayacak mısın hayata?
Bir meleğin öpücüğüydü seninki
Kirli masum yetmez bitirmez...
Bir öpücükle öksüz bırakmayacak mısın beni?