Önce SEVDİM..!
Sevdiğimi ÖĞRENDİM, sevebileceğimi FARKETTİM.
Sevdikçe kendimi kainatla TOPLADIĞIMI gördüm..!
AFFETMEYİ öğrendim..!
Affetmenin, dostlarımı 10' la ÇARPMAK olduğunu fark ettim..!
PİŞMAN oldum..!
Pişman olduğumu İTİRAF ettim; pişman oldukça HATALARIMI küçük, anlaşılır ve bağışlanabilir parçalara BÖLEBİLDİĞİMİ gördüm..!
HATIRLAMAYI öğrendim..! Hatırladıkça sevgilerimin KARE KÖKÜNÜ bulup, onlardan hüzün ÇIKARDIĞIMI fark ettim..!
DEĞER VERMESİNİ öğrendim..! Değer verdikçe, sevgilerin KÜPÜNÜ bulup; onları mutlulukla ÇARPABİLECEĞİMİ gördüm..!
İLTİFAT ETMESİNİ öğrendim..! İltifat ettikçe, insanlarla aramdaki en kısa mesafenin; bir TEBESSÜMÜN resmettiği bir ÇİZGİ olduğunu gördüm..!
ÖZÜR DİLEMEYİ öğrendim..! Özür diledikçe, nefretin ve öfkenin sonsuza BÖLÜNDÜĞÜNÜ; böylece DARGINLIKLARIN limit sıfıra giderken YOK OLDUĞUNU fark ettim..!
HÜZÜNLENDİM..!
Hüznü SEVDİM, hüznün kalbime DOKUNMASINA izin verdim.
Böylece bütün mutlulukların ve zevklerin sonunda, AYRILIK çizgisine TEĞET GEÇİP; geri döndüğünü gördüm.
Ve bir gün ÖLECEĞİM..!
Kesinlikle öleceğim ve öldüğüm gün anlayacağım ki;
Yaşadığım HAYAT, paydası sonsuzluk olan BASİT BİR KESİRDEN ibaretmiş..!
Tüm bu işlemlerin SAĞLAMASINI yapmak isterseniz,
LÜTFEN, kalbinize bakın..
Alıntı ile Cevapla
